|
| ||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین آبادی در دامنۀ جنوب شرقی کوه ورجین، در شرق مزرعه نوشانی و توک مزرعه، در شمال آبادی‌های کوچک احمدآباد و شورکاب، و در غرب محله جائیج و نجارکلا و باغ نظام‌السلطان و جادۀ لواسان به روستاهای ناصرآباد، بوجان، کُند بالا و کند پایین در ارتفاع ۶۹۰‘۱ متری از سطح دریا واقع شده بود. [ویرایش] ۲ - مالک آندر دوران حکومت پهلوی اول، باستی متعلق به خانوادۀ عبدالحسین میرزا فرمانفرما بود و مدیریت آن را پسرش، شاهزاده مظفر فیروز، بر عهده داشت. ۲.۱ - وضعیت سکونتدر آن زمان، آبادی باستی دارای ۴ خانوار جمعیت ثابت بود که رعیتِ اربابان خود بـه شمـار می‌آمدند. [ویرایش] ۳ - تامین آب آبادیدر سمت شمال آبادی و در منتها‌الیه دامنۀ جنوبی کوه ورجین، چشمۀ آبی وجود داشت که در مجاورت آن، استخر آبی احداث شده بود که به آن اِستل می‌گفتند. آب چشمۀ باستی پس از ذخیره در استل، برای آبیاری مزارع اطراف آن مورد استفاده قرار می‌گرفت. [ویرایش] ۴ - محصولات روستادر مزارع اطراف آبادی، در پاییز، محصولاتی نظیر گندم و جو، و در اواخر بهار، پس از برداشت آن‌ها، نخود، لوبیا، ماش و صیفی‌جات کاشته می‌شد و به سبب نزدیکی این منطقه به تهران، به بازار آن عرضه می‌گردید. [ویرایش] ۵ - هدایت آب آبادیآب کشاورزی زمین‌های باستی از رودخانه کُند تأمین، و مازاد آن به توک‌مزرعه و مزرعه استلک هدایت می‌شد. [ویرایش] ۶ - تغییر از آبادی به روستاامروزه، آبادی باستی با ده‌ها آبادی دیگر شهر لواسان ادغام شده، و یکی از محلات آن به شمار می‌رود. از سمت جنوب این محله، بلوار امام خمینی می‌گذرد که در جهت شرق به غرب امتداد دارد و پس از عبور از روی پل فلزی و بتونی لشکرک، شهر لواسان را به دو نیمۀ شمالی و جنوبی تقسیم، و روستاهای شرقی و شمالی لواسان را به یکدیگر متصل می‌کند. امروزه در تمامی مناطق باستی، ساختمان‌های بلندمرتبه و ویلاهای مجلل و گران‌قیمت ساخته شده است و خوش‌نشینان تهرانی در آن‌ها استقرار یافته‌اند. [ویرایش] ۷ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «باستی (محله)»، ص۴۹۰. رده‌های این صفحه : محله های لواسان
|
||||||||||||||||||||||||
