لشکرک
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لشکرک \ laškarak \ ، یا لشگرک، نام منطقه‌ای واقع در جبهۀ جنوبی
رودخانۀ جاجرود، حدفاصل میان روستای
زردبند(زرده‌بند) در غرب و شهر
لواسان در شرق.
[ویرایش]
طول منطقۀ لشکرک از پل میان آن و شهر لواسان در شرق تا
پل کله‌گاوی در غرب که مرز لشکرک با زردبند است، حدود ۶۰۰‘۱ متر، و عرض آن از حاشیۀ رودخانۀ جاجرود در سمت شمال و دامنۀ ارتفاعات
هزار‌دره در جنوب حداکثر ۲۰۰ متر است.
[ویرایش]
در لشکرک راه تهران به لواسان که از
گردنۀ قوچک سرازیر می‌شود، به دو شاخه تقسیم می‌گردد. شاخه‌ای به سوی
فشم و شاخۀ دیگر به سمت مرکز شهر لواسان می‌رود. در منتهاالیه شرقی لشکرک پاسگاه نیروی انتظامی و ادارۀ راه منطقه واقع است.
[ویرایش]
کلیۀ زمینها و اراضی لشکرک دولتی محسوب می‌شود. در دورۀ قاجار اراضی لشکرک محل نگهداری چهارپایان هنگ سواره‌نظام بود. در دورۀ پهلوی اول همین کاربری برای لشکرک حفظ شد. در دورۀ پهلوی دوم لشکرک بخشی از
پادگان سلطنت‌آباد تهران بود و هنگ سواره‌نظام سلطنت‌آباد که به نام فوزیه ــ نخستین همسر
محمدرضا پهلوی ــ نام‌گذاری شده بود، در این محل به آموزش و تمرینات نظامی می‌پرداخت. بخشی از اراضی سمت شمال شرقی و حاشیۀ رودخانۀ لشکرک نیز در اختیار ۵ خانوادۀ ارمنی بود که در آنجا به کاشت یونجه برای اسبان و قاطران حکومتی اشتغال داشتند. اکنون نیز مالکیت دولتی بر زمینهای لشکرک تداوم دارد و مرکز آموزش و تربیت تکاوران
نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آن مستقر است.
[ویرایش]
در کنار مجموعۀ نظامی لشکرک یک واحد پذیرایی و غذاخوری در قسمتی از پادگان وجود دارد که بیشتر وابستگان نظامی مستقر در پادگان و میهمانان آنان از آن استفاده می‌کنند.
[ویرایش]
حفظ مالکیت دولتی بر اراضی لشکرک و اختصاص کاربری نظامی به آن موجب شده است تا هویت طبیعی منطقه حفظ گردد و مانند دیگر مناطق
رودبار قصران و لواسان گرفتار ساخت‌وسازهای بی‌رویه نشود.
[ویرایش]
•
پازوکی‌طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «لشکرک» ص۱۴۳۶.
