|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین روستا در فاصله ۶ کیلومتری شهر لواسان (محلۀ گلندوک)، در دامنه‌های جنوب غربی کوه یخچال، در حدفاصل رودخانه فصلی بوجان (در شرق) ــ که از کوه یخچال سرچشمه می‌گیـرد ــ و رودخانه ناصرآباد (در غـرب) ــ که از کوه‌های ورجین آغاز می‌شود ــ و در فاصلۀ ۵۰۰ متری جنوب شرقی روستای ناصرآباد جای دارد. [ویرایش] ۲ - رودخانه فصلی بوجانرودخانه فصلی بوجان از کوه یخچال سرچشمه می‌گیرد و از شمال به جنوب جریان دارد و قسمتی از شرق روستا را قطع می‌کند و سپس به رودخانۀ ناصرآباد می‌پیوندد. این رودخانه از مناطقی می‌گذرد که از جنوب به شمال به نام‌های سوگورستانی، دیزک‌رو، چالک، بوجان، بندگاه، زمین تخته، کِمَرون، مَرغی و کوه‌سیاه خوانده می‌شوند. [ویرایش] ۳ - ناهمواری‌های اطراف روستاتپۀ سمت شمال روستا که متصل به آن نیز هست، تپۀ اَسکک نامیده می‌شود. مزارع میان روستای بوجان و کند پایین و کند بالا به نام‌های سَرسول (= لبۀ پرتگاه)، پَسْچال، چالانه (= گودال) و دولنگه، و کوه و تپه‌های میان آن‌ها تپه‌پَشلو خوانده می‌شوند. [ویرایش] ۴ - وسعت روستاروستای بوجان با احتساب مزارع و مراتع آن حدود ۷۵۰ هکتار وسعت دارد و وسعت محدودۀ روستا حدود ۵۰ هکتار است. [ویرایش] ۵ - وضعیت سکونت مردمروستای بوجان در تابستان حدود ۱۵۰، و در زمستان ۵۵ خانوار جمعیت دارد. نام خانوادگی اهالی این روستا جهانگیری، عابدینی، احدی، سید احدی، سید احمدی، کردباغ، شرفی، عباسی، ابراهیمی، لواسانی، شیمی بوجانی و شیخ محمودی است. [ویرایش] ۶ - شغل مردم روستاشغل قدیم مردم این روستا کشاورزی و دامداری بود و وجود مراتع سرسبز و پرعلف و آب نسبتاً فراوان و زمین‌های مرغوب آن، موجب رونق کسب‌وکار آنان بود. امروزه (۱۳۹۰ ش) نیز در این روستا کشاورزی به‌صورت محدود رایج است، اما بیشتر اهالی به حرفۀ باغداری مشغول‌اند و محصولات فراوانی که از کیفیت بسیار خوبی نیز برخوردار است، به بازار عرضه می‌نمایند. در این روستا اکنون (۱۳۹۰ ش) حدود ۲۰۰ رأس گوسفند نگهداری می‌شود و وجود دو مجتمع گاوداری با حدود ۳۰۰ رأس گاو، رونق نسبی خوبی به روستا داده است. [ویرایش] ۷ - منابع آب آشامیدنی روستاآب آشامیدنی اهالی روستای بوجان از ۳ رشته قنات ازجمله قنات دره‌داغ و چشمه‌های کوه‌سیاه، ذوالفقاری و وارِنْجِرو، و آب کشاورزی آنان نیز از رودخانۀ بوجان و چشمه‌های یادشده تأمین می‌شود. [ویرایش] ۸ - امکانات روستااین روستا فاقد مدرسه است و کودکان روستا برای تحصیل به لواسان می‌روند. [ویرایش] ۹ - اعتقادات مردم روستامردم این روستا افرادی مذهبی و پای‌بند به اصول و دستورهای دینی‌اند؛ آنان مراسم عزاداری امام حسین (ع) را با شکوه خاصی برگزار می‌کنند. اهالی و زائران روستاهای ناصرآباد کردیال و سادات‌محله در روز تاسوعا به‌صورت دسته‌های سینه‌زن به روستای بوجان می‌آیند و در مسجد و حیاط امامزادگان محمد و عبدالله به سینه‌زنی می‌پردازند و پس از صرف ناهار به روستاهای خود باز می‌گردند. در روز عاشورا نیز اهالی روستاهای نام‌برده با دسته‌های عزادار به روستای ناصرآباد می‌روند و در مجاورت امامزاده سید ناصرالدین آن روستا عزاداری، و پس از صرف ناهار به روستای خود مراجعت می‌کنند؛ شب شام غریبان را اهالی هر روستا در روستای خود برگزار می‌کنند. اهالی روستای بوجان در جریان ۸ سال دفاع مقدس، ۶ تن شهید و ۳ تن جانباز تقدیم کشور اسلامی ایران نمودند. [ویرایش] ۱۰ - بافت تاریخی و فرهنگیبخش عمـدۀ بـافت تـاریخـی ـ فرهنگـی روستـای بوجان تخریب و نوسازی شده است. تنها ۴ واحد مسکونی متعلق به دوران قاجار و پهلوی در شمال شرقی مسجد روستا برجا مانده است که به سبب بی‌توجهی به شدت آسیب دیده است و دیگر قابلیت مرمت و احیا ندارد. حمام قدیمی روستا نیز تخریب و نوسازی شده است و اثری از آن باقی نیست. در سطح و پیرامون بناها، زمین‌ها و باغ‌های نزدیک بافت قدیم روستا، به‌خصوص در نقاطی که به هر سببی زمین را حفر می‌کنند، قطعات فراوانی از مواد فرهنگی نظیر خاکستر، استخوان و به‌خصوص سفال‌های منقوش و غیرمنقوشِ متعلق به دورانهای مختلف تاریخی، به‌ویژه از دوران سلجوقی و پس از آن مشاهده می‌شود که حکایت از قدمت روستا می‌نماید؛ اما مرکز پخش و انتشار آن‌ها در شرایط فعلی قابل تشخیص نیست. [ویرایش] ۱۱ - آثار تاریخی ـ فرهنگیدر حال حاضر تنها اثـر تاریخی ـ فرهنگی روستای بوجان بنای امامزادگان محمد و عبدالله است که قدمت آن به سده‌های ۸ - ۹ ق بازمی‌گردد. این اثر اولین بار در ۱۳۸۱ ش، شناسایی و مستندسازی شد و پروندۀ ثبتی آن تهیه گردید، و سرانجام، در مهرماه ۱۳۸۲ با شمارۀ ۳۸۳‘۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و مشمول قوانین حفاظتی شد. در مجاورت بنای این امامزادگان، درخت چنار کهن‌سالی وجود دارد که دارای ۵ تنۀ نسبتاً قطور است و عمر آن به بیش از ۲۸۰ سال می‌رسد. اگر این تنه‌ها از تنۀ اصلی دیگری روییده باشند، آن‌گاه عمر درخت از ۵۰۰ سال نیز تجاوز خواهد کرد. در شرایط فعلی چون هنگام احداث دیوار پیرامون بنای امامزاده، داخل آن را برای تسطیح، خاک‌ریزی کرده‌اند، تشخیص وضعیت اولیۀ درخت مقدور نیست. [ویرایش] ۱۲ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بوجان»، ص۵۴۷. رده‌های این صفحه : روستاهای تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
