درگذشته، راه ارتباطی میگون به شمشک از مجاورت درۀ خربزدره آغاز می‌شد و از فراز صخره‌های سنگی و دامنۀ غربی کوه آبک، و کوه پی‌نَسوم با ارتفاع متوسط ۸۰۰‘۲ متر از سطح دریا می‌گذشت، وارد درۀ جوزدارگشون می‌شد و پس از طی مسیر سرازیری نسبتاً تندی، به جیرود می‌رسید. نقطه‌ای را که این جاده پس از طی مسیر سربالایی به خط‌الرأس کوههای صخره‌ای می‌رسید و سپس سرازیر می‌شد، اهالی روستاهای اطراف «کوشکک‌گردن» می‌نامیدند. [ویرایش]
«گردن» در فرهنگ عامیانۀ محلی مترادف گردنه، کُتل و کدوک است. اطلاق کلمۀ کوشکک به این گردنه شاید به‌سبب صخره‌ای و سخت‌گذر بودن آن، و نیز برای بیان عظمتش بوده است. در مجاورت این راه در خط‌الرأس کوه، بقایای اندکی از بنای اتاقی دیده می‌شود که در زمستان به‌عنوان پناهگاه از آن استفاده می‌شد. شاید واژۀ کوشکک به‌معنای کوشک و قصر کوچک در اشاره به این اتاق به کار رفته که اهمیت بسیاری برای نجات جان مسافران گذری داشته است. [ویرایش]
