|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین روستا در فاصلۀ ۲۶کیلومتری شمال غربی جاده لشکرک به شمشک و در فاصلۀ ۶ کیلومتری مرکز شهر میگون (میدان شهید مطهری) و در فاصلۀ دوکیلومتری جنوب شمشک، در °۳۵ و ´۵۹ عرض شمالی، و °۵۱ و ´۲۸ طول شرقی، و در ارتفاع ۳۵۸‘۲متری از سطح دریا واقع شده است. [ویرایش] ۲ - وضعیت آب و هواجیرود دارای آب‌وهوای سرد کوهستانی و مرطوب با میانگین بارش سالانۀ ۶۶۰ -۸۷۰ میلی‌متر است و حجم قابل توجهی از بارش آن به‌صورت بارش برفی است. [ویرایش] ۳ - حدجنوبی و شمالی روستاحد جنوبی روستای جیرود و مرز آن با میگون محلی به نام گاوچال، و حد شمالی آن با روستای دورود، محلی به‌نام سیاکر است. [ویرایش] ۴ - نام کوه ها و مناطق اطراف روستاکوه سمت شرق روستای جیرود کوشکک‌گردن و سمت شمال این کوه سنگ سیاکر، و کوه سمت شمال غربی پیرفک (درخت بید کهن‌سال) نام دارد.و جنوب این کوه دره اوخوره(آبخوره) واقع است و کوه سمت غرب روستا سُرخک، و کوه سمت جنوب آن کوه قُلهک نام دارد. نام کوهها و مناطق اطراف روستای جیرود از گاوچال که مرز میان میگون و جیرود است، به سمت شمال و شرق جادۀ میگون به شمشک به ترتیب عبارت‌اند از: گاوچال،دره آبک، سرخ‌گردنی(گردنه سرخ)، دره کوچال، دره گَتِ گردن (گردنه بزرگ)،سرچشمه و سیاکر که به مرز روستای دورود ختم می‌شود. [ویرایش] ۵ - کوه های مهم روستاکوههای مهم این بخش از روستا قله آبک یا اوک، پی نُوسُم (محل چرانیدن بره‌ها که سُم آنها نو و نرم است)،لَجنی، کَکُم‌چال، چَکُوت، بن‌لجنی و سپس بن‌لجنی پایین و در منتها‌الیه شمال منطقه،سرلجنی نامیده می‌شوند. [ویرایش] ۶ - دره اوخورهحدفاصل کوه پیرفِک که در شمال غربی روستای جیرود قرار دارد و کوه سرخک که در جنوب غربی روستا واقع است، دره‌ای به نام اوخوره قرار گرفته است که آبریز آن از غرب به شرق جریان دارد و پس از عبور از وسط روستا به رودخانه جاجرود که در این محل به نام رودخانه جیرود نامیده می‌شود، متصل می‌شود. [ویرایش] ۷ - نام مناطق شمالی و جنوبی دره اوخورهنام مناطق سمت شمال درۀ اوخوره از روستا به سمت غرب به نامهای کیله‌پی (پیِ‌جوی آب)، تنگه‌پی،آبشار، بندگاه، سرخ‌لَت، شمال سرخ‌لَت، سرخ‌میان‌بند، و چشمۀ اوخوره، و نام مناطق جنوبی دره از غرب به شرق تیزه‌اوخوره، تیزه‌کچولک، حلبی‌چال، سُرخکی‌چال، سرخک، رضایی‌سرخک، قلهک و بی‌یک‌زمین یا بویک‌زمین نامیده می‌شوند. [ویرایش] ۸ - آبشار روستادر میان درۀ اوخوره و در فاصلۀ ۵۰۰ متری غرب روستای جیرود، در مکانی که به نام آبشار نامیده می‌شود، آبشار طبیعی کوچکی بر اثر جریان عبور آب درۀ اوخوره ایجاد شده است که حدود ۱۰ متر بلندی دارد و در فصل تابستان که سایۀ بلند درختان اطراف آن را کاملاً می‌پوشاند، از زیبایی خاصی برخوردار می‌شود. [ویرایش] ۹ - مکان اولی و اصلی روستااهالی روستای جیرود معتقدند که مکان اولیه و اصلی روستا در حدود ۳۰۰ سال پیش محلی به‌نام سِی‌بِنه(محلی که درختان سیب وحشی در آنجا وجود داشت) در جنوب غربی دره اوغوره بوده است که حدود ۱ کمـ با مکان کنونی روستا فاصله دارد، اما اهالی از آنجا کوچ کرده و به مکان کنونی آمده‌اند. [ویرایش] ۱۰ - محله های روستاروستای کنونی جیرود شامل دو محله است: ۱.محله جور (بالا) که در شمال تنگۀ اوخوره جای دارد و در بلندی واقع شده است؛ ۲. محله جیرود (پایین) که به آن «اون‌دَست» (آن طرف دره) نیز می‌گویند و خانه‌های احداث‌شده در آن نسبت به محلۀ دیگر در زمینهای پست‌تری قرار دارند. [ویرایش] ۱۱ - نام خانوادگی بیشتر افراد روستانام خانوادگی بیشتر افراد بومی این روستا، «جیرودی» است. برخی از آنها در سالهای اخیر نام خانوادگی خود را به افشاری، صفابیشه و گرجی اطلاعی تغییر داده‌اند. [ویرایش] ۱۲ - شغل قدیمی اهالی روستاشغل قدیم اهالی روستای جیرود کشاورزی و دامداری بوده است. امروزه بیشتر جمعیت این روستا به تهران، و برخی نیز به شهرهای مجاور مهاجرت کرده‌اند. بیشتر جوانان روستای جیرود که به تهران رفته‌اند، در ارتش و شرکت مخابرات مشغول به کارند. مهاجران به شهرهای اطراف نیز عموماً دارای مشاغل خدماتی‌اند. [ویرایش] ۱۳ - تعداد خانواده های ساکن روستاتعداد خانوارهای ساکن دائمی روستای جیرود حدود ۱۵ خانوار است و جمعیت غیرثابت آن در تعطیلات و تابستانها به حدود ۱۵۰ خانوار می‌رسد. [ویرایش] ۱۴ - وضعیت تحصیلی دانش آموزاناندک دانش‌آموزان دورۀ ابتدایی جیرود به مدرسه‌های شمشک، و دانش‌آموزان دبیرستانی برای ادامۀ تحصیل به دبیرستانهای میگون می‌روند. [ویرایش] ۱۵ - امکانات روستاجیرود به‌سبب جمعیت اندک و نزدیکی آن به شهرهای شمشک و میگون، فاقد امکانات زیربنایی مناسب است و در آن فقط یک مسجد و یک حسینیه به‌عنوان اماکن عمومی وجود دارد. [ویرایش] ۱۶ - موقعیت کنونی روستابافت قدیم روستای جیرود کلاً تخریب و نوسازی شده است. تنها بنای قدیمی این روستا یک باب حمام است که دیرینگی آن به اواخر دوره قاجار و یا اوایل دوره پهلوی می‌رسد و به گفتۀ آگاهانِ روستا این حمام در ابتدا خزینه‌ای بوده است و در دورۀ حکومت پهلوی دوم مجهز به دوش شد و اکنون متروکه است و از آن بهره‌برداری نمی‌شود. سقف حمام دارای گنبد عرقچین کوچک است و بنای حمام با ملاط آهک و سنگ لاشه احداث شده است. [ویرایش] ۱۷ - معادن روستاروستای جیرود دارای دو معدن فعال و در حال بهره‌برداری است، یکی از آن دو،معدن سنگ لاشه قرمز رنگ است که در ضلع جنوبی روستا و جبهۀ غربی رودخانه و حدفاصل روستا و تنگ هملون قرار دارد و معدن دیگر که معدن فسفات است، در حدود ۲۰۰متری جنوب شرقی روستا و شرق جادۀ آسفالته واقع است. [ویرایش] ۱۸ - منبع تامین آب روستاآب آشامیدنی اهالی روستای جیرود از چشمه‌ای به نام چشمه آبخوره که در انتهای دره آبخوره در غرب روستا واقع است، تأمین، و به وسیلۀ لوله به روستا منتقل می‌شود. آب مورد نیاز باغهای اندک روستا که غالباً در محدودۀ حیاط خانه‌ها قرار دارند، از طریق آب درۀ آبخوره و رودخانۀ جیرود تأمین می‌شود. [ویرایش] ۱۹ - زبان مردم روستامردم جیرود به زبان فارسی با گویشی شبیه مازندرانی گفت‌وگو می‌کنند. [ویرایش] ۲۰ - منبع•پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله »جیرود»ص۷۲۰. رده‌های این صفحه : روستاهای تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
