|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - کاربرد روستاکاشانک در دورۀ قاجاریه از روستاهای آباد شمیران به شمار می‌رفت و به سبب فاصلۀ اندک با کاخ صاحبقرانیه ــ اقامتگاه تابستانی ناصرالدین شاه در نیاوران ــ شماری از درباریان در آنجا باغ یا عمارت ییلاقی داشتند. [ویرایش] ۲ - صاحبان ملک در روستاازجملۀ آنان جهانگیر میرزا، ملقب به حسام‌السلطنه از رجال دورۀ ناصری و مظفری بود. او در باغ خود در کاشانک پذیرای اهل هنر بود و شاعران و موسیقی‌دانان ــ همچون ملک‌الشعرا بهار، عارف قزوینی و تقی دانشور، ملقب به اعلم‌السلطان ــ در مجـالس او حضـور داشتند. [۱]
سعادت نوری، حسین، رجال دورۀ قاجاریه، ص۲۵، تهران، ۱۳۶۴ ش.
در ۱۲۶۹ ق، به سبب شیوع بیماری وبا در تهران، مردم به روستاهای شمیران روی آوردند. محمدعلی خان سرتیپ، از نظامیان دورۀ ناصری، برای مداوای بیماران دو چادر در کاشانک برپا کرد. [۲]
اعتمادالسلطنه، محمدحسن، مرآة البلدان، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، ج۲، ص۱۱۶۰، تهران، ۱۳۶۷ ش.
[ویرایش] ۳ - موقوفات روستادر دورۀ قاجاریه روستای کاشانک دارای مسجد، تکیه، گرمابه و گورستان خاص خود بود و موقوفاتی نیز داشت. موقوفات کاشانک در آن زمان این‌ها بود: مسجدی به مساحت ۴۰ مـ۲ که درخت چنار کهن‌سالی در جلو آن وجود داشت؛ ۶ من تبریز زمین کشاورزی که درآمد آن را شخصی به نام بی‌بی‌جان در ۱۳۲۲ ق، وقف مسجد، تکیه و گرمابۀ کاشانک کرده بود؛ ۱۰ ری زمین واقع در نیاوران که شخصی به نام کربلایی حسن در ۱۳۳۲ ق، درآمد آن را برای خرید روغن چراغ مسجد کاشانک وقف کرده بود؛ و گورستانی به مساحت ۳۰۰ مـ۲. [۳]
بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، قسمت شمالی و مضافات، شمران قدیم، ص۷۴، قم، ۱۳۵۰ ش.
[ویرایش] ۴ - اقتصاد روستااقتصاد روستای کاشانک بر اساس کشاورزی و باغداری استوار بوده، و زمین‌های آنجا نیز از طریق رود دارآباد و یک رشته قنات آبیاری می‌شده است. غلات، بنشن و انواع میوه از محصولات کشاورزی آنجا به شمار می‌رفته است. [ویرایش] ۵ - وضعیت سکونت مردمدر سال‌های میانی دهۀ ۱۳۲۰ ش، روستای کاشانک دارای حدود ۳۲۰ تن جمعیت بود. [۴]
فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، استان مرکزی، دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش، ج۱، ص۱۷۳، تهران، ۱۳۲۸ ش.
[۵]
کریمان، حسین، قصران ( کوهسران)، ج۱، ص۵۲۸، تهران، ۱۳۵۶ ش.
در سرشماری ۱۳۳۵ ش، جمعیت روستای کاشانک ۵۷۹ تن ذکر شده است. [۶]
گزارش مشروح حوزۀ سرشماری تهران، وزارت کشور، ص۵، ۱۳۳۷ ش.
[ویرایش] ۶ - تغییر کاربری از روستا به محلهاین روستا در جریان گسترش کالبدی شهر تهران در دهۀ ۱۳۴۰ ش به تهران ضمیمه، و به یکی از محله‌های شمال شهر تهران بدل شد. محلۀ کاشانک از شمال به محلۀ رحمان‌آباد، از جنوب به محلۀ صاحبقرانیه، از خاور به محله‌های دارآباد و اقدسیه، و از باختر به محله‌های پاسداران و نیاوران محدود است. اصلی‌ترین خیابان محلۀ کاشانک خیابان پورابتهاج است که ارتباط میان محله‌های دارآباد و نیاوران را برقرار می‌سازد. [۷]
طباطبایی، محمدهادی و دیگران، تهران ۱۰۰، ویژه‌نامۀ صدسالگی شهرداری تهران، ص۱۵۲، تهران، ۱۳۸۷ ش.
[۸]
محمودیان، علی‌اکبر و دیگران، اطلس شهرستان شمیران، ص۳۱، تهران، ۱۳۸۱ ش.
[۹]
معتمدی، محسن، جغرافیای تاریخی تهران، ص۳۹۱، تهران، ۱۳۸۱ ش.
مسجد جامع کاشانک (تأسیس: ۱۳۳۶ ش) با مساحتی بالغ بر ۶۰۰ مـ۲ در محلۀ کاشانک واقع شده است. [۱۰]
«کاشانک»، کتاب اول (بش ).
[ویرایش] ۷ - پانویس
[ویرایش] ۸ - منبع• موسوی‌زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «کاشانک»، ص۱۲۷۶. رده‌های این صفحه : روستاهای تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
