شادآباد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شادآباد šād-ābād ، در گذشته آبادی، و امروزه محله‌ای واقع در محدودۀ منطقۀ ۱ شهرداری تهران.
[ویرایش]
روستای شادآباد در جنوب آبادیِ
بنانیه و شرق آبادی
نازآباد، در داخل یکی از دره‌های فرعی تپه‌های
سوهانک و متصل به راه شوسۀ
قلهک ـ
لشکرک واقع بوده است.
[ویرایش]
زمینهای این آبادی که در گذشته به
میرزا هاشم خیاط تعلق داشت، بعدها توسط
حسنعلی البرز خریداری، و آباد شد. این زمینها با دو رشته قنات آبیاری می‌شد.
[ویرایش]
در شادآباد، باغی آباد و زیبا با یک بنای اربابی ساده، استخر و گاراژی وجود داشت که در فصل تابستان، به‌ویژه در روزهای تعطیل، جمعیت زیادی برای گذراندن اوقات فراغت خود به آنجا می‌رفتند. در قسمت بالای جاده و در گوشه‌ای از باغ منبعی ساخته شده بود که از آن شیر آبی برای رهگذران در محلی سرپوشیده نصب کرده بودند.
افزون بر این، در روستای شادآباد، و در قسمت پایین جادۀ قوچک قلعه‌ای آجری وجود داشت.
[ویرایش]
شادآباد در اواسط دهۀ ۱۳۲۰ ش، ۱۲ تن ساکن داشته است. این آبادی در اواسط دهۀ ۱۳۴۰ ش، با گسترش شهر تهران، به آن ضمیمه شد و از آن پس به‌عنوان یکی از محله‌های کلان‌شهر تهران بدل گشت.
[ویرایش]
محلۀ شادآباد از شمال به بوستان جنگلی سوهانک، از جنوب و شرق به بزرگراه لشکرک، و از غرب به
شهرک ابوذر منتهی می‌شود.
[ویرایش]
[ویرایش]
•
موسوی زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، "برگرفته از مقاله شادآباد"، ص۱۰۷۰.
