رود میگون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میگون، رود rūd-e meygūn ، از شاخابه‌های
رودخانۀ جاجرود.
[ویرایش]
شاخۀ شمال غربی رودخانۀ جاجرود که از روستاهای
شمشک و
دربندسر سرچشمه می‌گیرد، پس از عبور از روستاهای
دورود و
جیرود، در محلی به نام
درۀ گاوچال که حدود ۶۵۰ متر بالاتر از دهانۀ
تنگۀ هملون واقع است، وارد محدودۀ شهر
میگون می‌شود و نام میگون بـه خود می‌گیرد. ایـن رودخانـه که حدود ۷ کمـ است، در محلی به‌نام
گَلِ رودبار از محدودۀ شهر میگون خارج، و وارد حریم شهر
فشم می‌شود و از آنجا به بعد رودخانۀ فشم خوانده می‌شود.
[ویرایش]
گفتنی است که به رودخانۀ جاجرود یا به هر یک از شاخه‌ها و شعبه‌های فرعی آن، هنگام عبور از شهر یا روستاهای طول مسیر، آب دهها چشمه یا آبریزِ تنگه و دره ملحق می‌شود و آب آن را افزایش می‌دهد. مثلاً به رودخانۀ جاجرود در شهر میگون آب دره‌های دامنۀ غربی
کوه دیملا، دره‌های جنوبی
کوه آبک، مثل
خربز ـ دره که در شرق و شمال میگون واقع‌اند، و آب
درۀ آهنگرک که در غرب شهر میگون قرار دارد، و همچنین آب دهها چشمۀ دائمی و غیردائمی افزوده می‌شوند. به عبارت دیگر، شهرها و روستاهای طول مسیر رودخانه‌ها، ضمن برداشت از آب رودخانه‌ها و استفاده از آن برای مصارف خانگی و آبیاری باغات و مزارع، چشمه‌هایی دارند که به رودخانۀ اصلی می‌ریزند و آب آن را افزایش می‌دهند.
[ویرایش]
اهالی شهرها و روستاها در اطراف این رودخانه به‌سبب دارا نبودن تجهیزات دفع یا جذب فاضلاب، در آلوده‌کردن این رودخانه نقشی مهم ایفا می‌کنند. ضمن اینکه خاصیت نشست آب و جریان لش‌آب در مناطق کوهستانی امری طبیعی و بدیهی است.
[ویرایش]
•
پازوکی‌طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «میگون، رود» ص۱۵۷۲.
