|
| ||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییدر حدفاصل جادۀ اختصاصی سد لتیان تا رودخانه جاجرود، زمین‌ها، باغ‌ها و خانه‌هایی وجود دارد که روستای خسروآباد نامیده می‌شود. [ویرایش] ۲ - مناطق اطراف روستامناطق، مزارع و کوه‌های جانب غربی روستای خسروآباد از سد لتیان به سمت جنوب شامل کوه بندک، دره لوارک، دامنه‌های شرقی کوه تلو و هزاردره، چشمۀ بیرونی، دره پهنه، دره باغ صندلی و تِلادر است. مناطق و کوه‌های سمت شرق روستای خسروآباد از شمال به جنوب آراکوه (اَراکوه)، سرخ زمین، او آواک (آب آواک)، باغ دهقان، دره زَبَرزه، چشمه آسیابک، عباس‌آباد، دره چنارک، کوه‌های سنگزار، دره ریگی و پوراز نام دارد که به جادۀ اصلی ختم می‌شود. [ویرایش] ۳ - تاریخچهاراضی روستای خسروآباد در قدیم جزو جاجرود محسوب می‌شد و چند ارباب عمده نظیر فرج‌الله صَغری (اسلحه‌دار زمان پهلوی اول)، حاج یدالله مرتضى‌قلی و حاج کرمعلی کلهر مالکیت آن‌را در اختیار داشتند و حدود ۱۵ خانوادۀ رعیت در آنجا کار می‌کردند. [ویرایش] ۴ - تغییرات رخ داده در روستابا توجه به تحولاتی که طی دهه‌های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ ش در منطقۀ جاجرود به وقوع پیوست، وضعیت خسروآباد نیز در گذر زمان تغییر کرد و جمعیت زیادی از نقاط مختلف ایران به این محل مهاجرت کردند و پس از خریداری زمین‌های منطقه اقدام به خانه‌سازی یا احداث کارگاه‌ها و کارخانه‌های کوچک نمودند، به گونه‌ای که اکنون خسروآباد به‌عنوان یکی از پرجمعیت‌ترین روستاهای منطقۀ جاجرود به شمار می‌رود و در ۱۳۹۰ ش، بیش از ۶۰۰ خانوار در آن زندگی می‌کردند. [ویرایش] ۵ - وضعیت رفاهی و اقتصادی روستامردم خسروآباد نسبت به روستاهای جاجرود و سعیدآباد از وضعیت رفاهی و اقتصادی بهتری برخوردارند. ساختمان‌های مسکونی این روستا عموماً نسبت به خانه‌های روستاهای دیگرِ منطقه وسیع‌تر، آبادتر و بزرگ‌ترند و گرداگرد بیشتر آن‌ها را باغ‌های انبوه و پردرخت در بر گرفته است. شماری از مردم روستای خسروآباد باغدارند و به حرفۀ گل‌کاری اشتغال دارند. طی سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ ش که بزرگراه تهران به شهر نوبنیاد پردیس در دست احداث بود، پل بتونی بزرگی که بلندی‌های دو سوی جاجرود را به یکدیگر متصل می‌کند، از روی بخشی از روستای خسروآباد عبور کرد و چشم‌انداز زیبای آن را از میان برد. [ویرایش] ۶ - مشاغل روستابیشتر کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکز صنعتی و تولیدی روستای خسروآباد در بخش جنوبی آن واقع شده است و هرچه به سمت شمال پیش می‌رود، بر مراکز مسکونی و باغ‌های آن افزوده می‌شود. [ویرایش] ۷ - امکانات روستاروستای خسروآباد فاقد تأسیسات خدماتی روستایی است و تنها یک واحد دانشگاه پیام‌نور در آنجا فعال است که بیشتر دانشجویان آن تهرانی‌اند. [ویرایش] ۸ - آثار تاریخی و فرهنگی روستااین روستا اثر تاریخی ـ فرهنگی ندارد، زیرا تا دهۀ ۱۳۴۰ ش جمعیت ثابت و بافت مسکونی نداشته است و فقط مزارع آن به نام خسروآباد نامیده می‌شد. تمامی آنچه به نام خسروآباد وجود دارد، از دهۀ ۱۳۵۰ش به این سو شکل گرفته است. [ویرایش] ۹ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «خسروآباد»، ص۸۱۲. رده‌های این صفحه : روستاهای تهران
|
||||||||||||||||
