|
| ||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین تپه در فاصلۀ ۵/ ۴ کیلومتری شمال غربی روستای کند بالا، در جبهۀ غربی دره‌ای که آبریز دامنه‌های آتش کوه است، جای دارد. در این دره، آبشاری با ارتفاع حدود ۱۴ متر وجود دارد که اهالی روستاهای اطراف، آن را کفترخوان، کفترلو یا «لُوارپله» می‌نامند. این آبشار در فصل بهار بسیار پرآب است؛ از همین‌رو، به مکانی برای گردشگران و طبیعت ـ دوستان بدل شده است. آب این آبشار پس از عبور از درۀ یادشده به سمت روستای کند پایین جریان می‌یابد و سرانجام، به سمت شهر لواسان روان می‌شود. [ویرایش] ۲ - ظاهر تپهتپۀ تاریخی جوهک مانند کلّه‌قندی در شرق زمین‌ها و باغ‌های روستای راحت‌آباد که مزارع مَرْغی خوانده می‌شود، واقع است و به عبارتی دیگر مرز محدودۀ اراضی و کوه‌های روستاهای کند بالا و راحت‌آباد محسوب می‌شود. [ویرایش] ۳ - سطح بالای تپهسطح بالای تپـۀ جوهک حدود ۴۳ مـ۲ وسعت دارد و آثار و بقایای معماری قلعه‌ای در آن دیده می‌شود که بر اثر مرور زمان و به‌خصوص حفاری‌های غیرقانونی آسیب بسیار دیده، و جز پی دیوارها و برج‌های پیرامونی، چیزی از آن باقی نمانده است. احتمالاً بقایای معماری قلعۀ تاریخی جوهک بخشی از زنجیرۀ بناهای دفاعی منطقه بوده که قلعه پیرزن روستای کند بالا، قلعه ساکا یا قلعه سربند روستای افجه و تپه تاریخی شیرتازه آن را تکمیل می‌کرده است. این تپۀ تاریخی به سبب موقعیت مکانی خاصش که بر تمامی ارتفاعات و زمین‌ها و مزارع اطراف اِشراف کامل داشته، از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است؛ هرچند به سبب محدود بودن سطح کوهی که تپۀ تاریخی جوهک بر آن واقع شده، دارای تأسیسات و بناهای زیادی نبوده است. در سطح و اطراف تپۀ جوهک قطعات سفال‌های زیادی از انواع نخودی، قرمز، کِرم با نقش‌های گیاهی، هندسی و قالبی مشاهده شده است که عموماً مربوط به سده‌های ۴- ۸ ق/ ۱۰-۱۴ م است. [ویرایش] ۴ - دلیل تخریب تپهشاید تخریب بیش از حد این مکان به سبب متروک شدن آن در بیش از ۶ یا ۷ سدۀ اخیر باشد. تپۀ تاریخی جوهک با شمارۀ ۳۸۲‘۱۰ در مهر ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، و تحت مراقبت و حفاظت است. [ویرایش] ۵ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «تپه جوهک»، ص۷۱۶. رده‌های این صفحه : تپه های اطراف تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||
