|
| ||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیایی و زمان بهرهبرداریبوستان فردوسی با مساحت ۱۶۰‘۱۸۱ مـ۲، در خیابان باهنر (نیاوران)، خیابان امیدوار، واقع در محدوده منطقه ۱ شهرداری تهران، در ۱۳۷۵ ش به بهره‌برداری رسید. [ویرایش] ۲ - گسترش بوستاندر ۱۳۷۰ ش، پس از بازگشایی بوستان جمشیدیه (ه م)، شهرداری منطقۀ ۱ تهران اقدام به گسترش بوستان جمشیدیه کرد. در این راستا، زمین‌های شمال بوستان جمشیدیه به تملک شهرداری درآمد و به‌سبب دشواری راهِ این بوستان به سمت شمال، به خاک‌ریزیِ دستی اقدام شد. [ویرایش] ۳ - سبک معماری بوستاناین بوستان با کاشت درخت، درختچه، گل و گیاه و نیز با بهره‌گیری و الهام از معماری و طراحی بوستان جمشیدیه با تلفیقی از سنگ و گیاه گسترش یافت و بوستان فردوسی نام‌گذاری شد. [ویرایش] ۴ - ورودی بوستاندر ورودی بوستان فردوسی، مجسمه سنگی حکیم ابوالقاسم فردوسی، اثر ناصر هوشمند وزیری نصب شده است. افزون بر آن، مجسمه‌های سنگی دیگری نیز از آثار همین استاد در بوستان فردوسی وجود دارد. [ویرایش] ۵ - تقسیم‌بندی بوستانحدود ۱۳۰‘۱۳۱ مـ۲ از این بوستان به درخت‌کاری، ۸۹۲‘ ۳ مـ۲ به کـاشت رز و درخـتـچـه، ۹۴۹‘۲ مـ۲ به گل‌کاری، و آب‌نمایی با حجم ۶ مـ۳ اختصاص یافته است. درۀ گل این بوستان، که بر حسب چهارفصل گل‌کاری شده، بر زیبایی آن افزوده است. همچنین سالن آمفی‌تئاتری به مساحت ۲۱۰ مـ۲ در این بوستان ساخته شده است. در حدود ۰۲۰‘۲ مـ۲ از مساحت این بوستان، رستوران‌هایی ساخته شده که متعلق به ۴ گروه از قوم‌های ایرانی است: این رستوران‌ها عبارت‌اند از: خانۀ آذربایجان، خانۀ کردستان، خانۀ ترکمن و خانۀ زاگرس (متعلق به مردم چهارمحال و بختیاری). [ویرایش] ۶ - آبیاری بوستانبوستان فردوسی با آب چاه و آب چشمه کوه کلک‌چال آبیاری می‌شود. [۱]
آزاده چالشتری، مهنوش (مسئول بوستان)، مصاحبه با مؤلف.
[۲]
اطلس بوستانهای شهر تهران، سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، تهران، ۱۳۸۶ ش.
[۳]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[ویرایش] ۷ - پانویس
[ویرایش] ۸ - منبع• جعفری، شیوا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بوستان فردوسی»، ص۱۲۱۴. رده‌های این صفحه : بوستان های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||
