بهترین راه رسیدن به این گردنه از طریق گردنۀ خاتونبارگاه است. برای دسترسی به گردنۀ خاتونبارگاه باید جادهای خاکی را که از شرق گرمابدر به سوی دشت لار میرود، در پیش گرفت تا به گردنۀ خاتونبارگاه رسید. این جادۀ خاکی درواقع راه قدیمی و تاریخی تهران به مازندران بوده که پس از احداث راههای جدید، متروک شده است. [ویرایش]
روی گردنۀ خاتونبارگاه در سمت راست، قلههای کاسونک(۶۵۰‘ ۳ متر) و کافره (۶۰۰‘ ۳ متر)، و در سمت چپ، قلههای اشترگاه(۵۰۰‘ ۳ متر) و خاتونبارگاه(۸۵۰‘ ۳ متر)، و در پایین گردنه، دشت لار دیده میشود. [ویرایش]
در ادامۀ مسیر جادۀ خاکی یادشده تنگ یونزا قرار دارد که پساز عبور از آن و نیز رودخانۀ لار، وارد دشت لار میشویم. بعد از طی حدود ۵۰۰ متر در جهت جنوب رودخانۀ لار، ابتدای درۀ سفیدآب قرار دارد که با ادامۀ مسیر در آن به طرف شمال شرقی، نخست به آبشار اول سفیدآب، و پس از حدود یک ساعت راهپیمایی در جادۀ خاکی موجود، به آبشار دوم سفیدآب میرسیم. در فاصلۀ اندکی از آنجا محوطهای وسیع و هموار قرار دارد که بقایای کاروانسرایی قدیمی در آن برجا ست. در آنجا با بالارفتن از شیبی تند و گذر از گردنۀ اول، به گردنۀ سفیدآب یا قو خواهیم رسید که روی آن میتوان قلههای چپکرو، کهو شرقی، کهو غربی و منطقۀ تختخرس را در آن سوی دره دید. کوه پاکبود و کوه ماه در شمال، کوه کبود در شرق، کوه سرخک در غرب، و میانکوه در شمال شرقی نیز دیده میشوند. سرانجام به درهای میرسیم که راه در آن به دو شاخه تقسیم میشود؛ راه شمالی به درۀ یالرود، و راه غربی به گردنۀ چپکرو میرسد. [ویرایش]
بر سر راه گردنۀ چپکرو، پس از حدود نیم ساعت کوهپیمایی، مرغزاری سرسبز و وسیع بهنام پاکبود قرار دارد که چراگاهی برای گوسفندان و چادرگاهی مناسب برای کوهنوردان است. پساز حدود دو ساعت راهپیمایی در جانب شرقی رودخانه به سمت شرق، به گردنۀ چپکرو که سنگی بزرگ به شکل شیر روی آن قرار دارد، خواهیم رسید. [ویرایش]