|
| ||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - ظاهر گیاهبو۱تۀ کاکوتی با بلندی حدود ۵ تا ۱۲ سانتی‌متر، دارای برگ‌هایی باریک و نوک‌تیز به رنگ سبز تیره است و گل‌های آن کوچک و بنفش‌رنگ‌اند. این گیاه در تیرۀ نعناییان جای می‌گیرد و کاربردهای غذایی و دارویی دارد. [ویرایش] ۲ - انواع گیاهگونۀ دیگری نیز از کاکوتی وجود دارد که دارای ویژگی‌هایی نسبتاً شبیه به گونۀ پیشین است. نام علمی این گونه Ziziphora clinopodioides است که گیاهی است چندساله، با بلندی حدود ۱۰ تا ۴۰ سانتی‌متر که پایین ساقۀ آن مقداری چوبی است و بخشی از برگ‌های آن دارای کرک و گل‌هایش کوچک، سفید و پوشیده از کرک است. [ویرایش] ۳ - منشأ گیاهمنشأ این هر دو گونه هندوستان است. [ویرایش] ۴ - مناطق رویش گیاهکاکوتی در غرب تهران، منطقۀ کرج و کنار رودخانۀ کرج، جاجرود و مناطق بسیاری از ایران می‌روید و در شهرستان شمیران بیشتر در ارتفاعات ۷۰۰‘۲متری یافت می‌شود. [ویرایش] ۵ - ترکیبات شیمیایی گیاهاز نظر ترکیبات شیمیایی، کاکوتی دارای اسانس روغنی فرار است. [ویرایش] ۶ - خواص گیاهدر طب گیاهی، از برگ و تخم کاکوتی برای مصارف دارویی استفاده می‌شود. تخم آن به عنوان تب‌بر شناخته می‌شود. گرد تخم خشک کاکوتی را با ماست یا دوغ مخلوط کرده، برای درمان اسهال خونی به مصرف می‌رسانند. برگ‌های آن برای نرم کردن سینه مفید است و به عنوان بادشکن و تقویت‌کنندۀ نیروی جنسی استفاده می‌شود. در هند، نوشیدن جوشاندۀ گیاه خشک گونۀ دوم برای درمان تیفوس مرسوم است و از دم‌کردۀ برگ‌های گیاه به عنوان نوشابۀ خنک استفاده می‌کنند. [۱]
زرگری، علی، گیاهان دارویی، تهران، ۱۳۶۹ ش.
[۲]
میرحیدر، حسین، معارف گیاهی، تهران، ۱۳۷۴ ش.
[ویرایش] ۷ - پانویس
[ویرایش] ۸ - منبع• بنی‌جانی، علیرضا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «کاکوتی»، ص۱۲۸۰. رده‌های این صفحه : گیاه های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||
