[ویرایش] ۱ - دلیل نامگذاری چشمهنام این چشمه برگرفته از نام گیاهی با برگهای شیرینمزه به نام حلوی است. این گیاه در کوههای دارآباد بهخصوص در کنار این چشمه بیشتر از دیگر جاها میروید. [ویرایش] ۲ - مسیرهای دسترسیبرای رسیدن به محل چشمۀ حلویزاری، باید از کلبه سربندغلاک در ابتدای راه کوهستانی دارآباد حرکت را آغاز کرد و از آنجا به پل چوبی پشت یال کبوترخوان پس از دوراهی مسیر دورود رسید و سپس از کنار چشمه جهان و آبشار چال مگس و گارا هفتحوض دارآباد گذشته، و از میان سنگهای رودخانه تا سریونجه مسیر را ادامه داد، آنگاه به ابتدای درهای به نام گردهگور رسید و از آنجا به سمت شمال تغییر مسیر داد تا به چشمهای موسوم به چشمه کمرموشها رسید. در نزدیکی چشمۀ کمرموشها مکانی هموار وجود دارد که تختیشاه خوانده میشود. از تختیشاه تا چشمۀ حلویزاری حدود ۱۰ دقیقه کوهپیمایی سبک لازم است تا به این چشمه که در جایی پرت و کم رفت و آمد از زمین میجوشد، رسید. [ویرایش] ۳ - آب چشمهچون این چشمه در سر راه صعود به قله دارآباد نیست، بیشتر کوهنوردان آن را نمیشناسند، اما آب آن گوارا ست و در بهار و پس از پایان بارشهای زمستانی و بهاری، آب آن به بیشترین میزان خود میرسد. دور تا دور آن درختان سایهداری وجود دارد و در مجموع طی مسافت از ابتدای سربندغلاک دارآباد تا پای چشمه، حدود دو ساعت زمان نیاز دارد. [۱]
قیدی، فرامرز (از اهالی دارآباد)، گفتوگو با مؤلف.
[ویرایش] ۴ - پانویس
[ویرایش] ۵ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «چشمه حلوی زاری»، ص۷۹۴. ردههای این صفحه : چشمه های تهران
|