|
| ||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - دلیل‌نام گذاریدربارۀ وجه تسمیۀ این چشمه آمده است که در گذشته در این محلۀ قدیمی، چشمۀ آب شوری وجود داشت؛ از همین‌رو نام آن به شورآب، و به‌تدریج به شورکاب بدل شد. [ویرایش] ۲ - وضعیت سکونتاز گذشته تا به حال در اطراف چشمه طایفه‌هایی از لواسانی‌ها ازجمله طایفه‌های یونسی سینکی، حصاری، حصار شورکابی، شورکابی، سکندری شورکابی، شریفی، اتحاد، چناری و خداوردی سینکی سکونت داشتند. [ویرایش] ۳ - بخش‌های روستامحلۀ شورکاب و اطراف چشمه به دو بخش تقسیم شده بود: یک بخش به محلۀ پی‌نسار پایین و بخش دوم به بالا نسار مشهور بود. تعدادی از اهالی پی‌نسار پایین و بالا نسار جزو رعیت‌های مالکان اصلی شورکاب یعنی شریفی و اتحاد بودند. قسمت شرقی محلۀ شورکاب در تصرف خانواده‌های خداوردی و خرده‌مالکان بود. از حدود ۲۰۰ سال پیش شش‌دانگ شورکاب توسط میرزا اسماعیل خان عکاسباشی تصرف شد و در اختیار کشاورزان لواسانی قرارگرفت. پس از چندی، کل زمین‌ها در اختیار دو نفر از طایفه‌های اتحاد و شریفی قرارگرفت. پس از اینکه این دو نفر مِلک شورکاب را خریداری نمودند، از طرف دولت مرکزی بخشنامه‌ای در خصوص اصلاحات ارضی صادر شد؛ در نتیجه از زمین‌ها برای کشاورزان، و بقیۀ آن برای اربابان باقی ماند. بعدها به مرور زمان زمین‌ها قطعه‌بندی شد و توسط مالک اصلی به فروش رسید. در واقع آب چشمۀ شورکاب امروزه در داخل زمین و ملک شخصی یکی از اهالی لواسان قرارگرفته، و از باغ این شخص عبور کرده، سپس وارد خیابان اصلی شده است و به سمت شرق شهر جریان دارد. امروزه دیگر مانند گذشته چشمۀ شورکاب استفادۀ عمومی ندارد و کاملاً شخصی شده است. [۱]
راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفت‌وگو با مؤلف.
[ویرایش] ۴ - پانویس
[ویرایش] ۵ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله چشمه شورکاب»، ص۱۱۱۷. رده‌های این صفحه : چشمه های تهران
|
||||||||||||||||||
