|
| ||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - مسیرهای دسترسیبرای رسیدن به این چشمه دو مسیر وجود دارد: نخست راهی است که معمولاً سنگ‌نوردان برای رفتن به بندیخچال از آن می‌گذرند؛ راهی پاکوب که از کنار رودخانه دربند تا جایی معروف به گذر مهدی امتداد دارد. در اینجا راه به دو شاخه تقسیم می‌شود که به آن دوراهی بندیخچال نیز می‌گویند. راه سمت راست به شیرپلا، و راه سمت چپ که از روی پل رودخانۀ دربند می‌گذرد، به بندیخچال منتهی می‌شود. از سر دوراهی تا محل باغچه کمپینگ حدود یک ساعت راه، و از آنجا تا چشمۀ جعفر حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه راه است. این بخش از راه دارای شیب است و از میان درختان می‌گذرد. آب این چشمه بسیار زلال است و از زیر یک تخته‌سنگ بیرون می‌جهد. راه دوم که کمتر از آن استفاده می‌شود، از محلۀ باغ پشت می‌گذرد. اگر از دره گلاب‌دره در کوهپایه‌های توچال و از محلۀ باغ‌پشت حرکت را آغاز کنیم و پس از عبور از تختی وزیری و باغ افشار و با حرکت از روی دیوارۀ بزرگ وزباد و بالای آبشار به داخل دره سرازیر شویم، به درۀ وزباد می‌رسیم و از آنجا به سمت غرب یعنی به سمت پس‌قلعه ادامۀ مسیر داده و شیب تند سنگلاخی که در سمت شمال‌غربی و به سوی گردنۀ ۴۰۰‘۲متری وزباد در زیر صخره‌های اسپیلت قرار گرفته، پیش گرفته و پس از حدود نیم ساعت به گردنه وزباد خواهیم رسید. این ناحیه دارای دورنمایی از منطقۀ سنگ‌نوردی بندیخچال، راه آبشار دوقلو، کماچال و دره اوسون است و همیشه سوز سردی دارد؛ راه پاکوبی به سمت پایین دارد که پیچ‌وخم این راه بسیار زیاد است و به قسمت شمالی میدان (منطقه) بندیخچال منتهی می‌گردد. تمامی سنگ‌های بندیخچال رو به جنوب میدان قرار گرفته‌اند و از کنار آن‌ها که عبور کنیم به زمین مسطحی موسوم به زمین فوتبال میان صخره‌های بندیخچال خواهیم رسید. در جنوب این مسیر چشمۀ جعفر واقع است که محل استراحت سنگ‌نوردان و کوهنوردانی است که از این مسیر پایین می‌آیند. [ویرایش] ۲ - آب چشمهاین چشمه در تمام مدت سال دارای آب است و درختان بلند گردو در پایین‌دست را سیراب می‌کند. [ویرایش] ۳ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «چشمه جعفر»، ص۶۸۶. رده‌های این صفحه : چشمه های تهران
|
||||||||||||||
