|
| ||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - پلک خوراکینوع مفید و مثمر پلک محصولی با طعمی شبیه به گلپر می‌دهد، اما از نوع غیرمثمر آن به‌عنوان خوراک دام استفاده می‌شود. این گیاه را در برخی مناطق لواسان و رودبار قصران هَلَک، پنیرک، انجیرک و گلپر وحشی نیز می‌نامند. [ویرایش] ۲ - مناطق رویش پلکپلک بیشتر در مناطقی با ارتفاع بیش از ۱۰۰‘۲ متر از سطح دریا که آب فراوان نیز دارند، عموماً در کنار چشمه‌ها و میان دره‌ها و حاشیۀ رودها می‌روید. مناطق رویش این گیاه را اهالی روستاهای اطراف و چوپانان به نام آن می‌خوانند؛ ازاین‌رو، نام پلک‌دره یا مزرعۀ پلک یا مرتع پلک را در بیشتر مناطق کوهستانی البرز مرکزی می‌توان یافت. از جملۀ مناطقی که در شهرستان شمیران به این نام خوانده می‌شود، درۀ پلک در دشت لار، و در سمت غرب محوطۀ باستانی تپۀ خرسنگ در ارتفاع متوسط ۳۰۰‘ ۳ متر از سطح دریا، و منطقه‌ای در سمت غرب روستای لالان، و در دامنۀ جنوبی کوه ریگ‌چال در ارتفاع متوسط ۱۰۰‘ ۳ متر از سطح دریا ست. [ویرایش] ۳ - نگارش غلط پلکدر بسیاری از موارد، نام پهنک‌دره یا پلنگ‌دره در نقشه‌ها و برخی نوشته‌ها، نگارشی غلط از پلک‌دره است؛ زیرا پلنگ کمتر به مناطق مسکونی و شهرها و روستاها نزدیک می‌شده، و آن‌قدر هم فراوانی نداشته است که همه‌جا دیده شود. پلک در گویش مردم روستاهایی که در مناطق پست‌تر (ارتفاع کمتر از ۷۰۰‘۱ متر) زندگی می‌کنند، به گیاهی یک‌ساله گفته می‌شود که حداکثر ۳۰ سانتی‌متر بیشتر رشد نمی‌کند و دارای دانه‌هایی مانند انگور یاقوتی اما قرمز رنگ است. این گیاه خاصیت ضد باکتریایی دارد و برای درمان عفونت‌های پوستی از آن استفاده می‌شود. [ویرایش] ۴ - منبعپازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «پلک»، ص۵۸۷. رده‌های این صفحه : پلک | گیاهان تهران
|
||||||||||||||||||||||||||
