محمودیه (محله)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمودیه، پیش از این روستا و امروزه محله‌ای در شمال شهر تهران.
[ویرایش]
این منطقه در دورۀ محمد شاه قاجار (سل ۱۲۵۰-۱۲۶۴ ق / ۱۸۳۴- ۱۸۴۸ م) روستایی آباد و پوشیده از باغ بود و جزو زمینهای اوین به شمار می‌آمد. این روستا در آن دوره به حاجی میرزا عباس آقاسی (د ۱۲۶۵ ق)، صدراعظم محمد شاه و داماد فتحعلی شاه قاجار، تعلق داشت که عمارتی در آنجا موسوم به عمارت «عباسیه» بنا کرده بود. امروزه از عمارت عباسیه اثری بر جای نیست.
بعدها
محمدرحیم‌خان علاءالدوله (د ۱۲۹۹ ق / ۱۸۸۳ م)، از رجال دورۀ ناصری، عباسیه را خریداری کرد و به نام پسرش، محمود خان احتشام‌السلطنه، «محمودیه» نامید. احتشام‌السلطنه نیز در ۱۳۰۶ ق / ۱۸۸۸ م محمودیه را به مبلغ ۰۰۰‘۶ تومان به علاوۀ یک باغ نزدیک صاحبقرانیه به میرزا فتحعلی خان صاحب‌دیوان شیرازی (د ۱۳۱۴ ق / ۱۸۹۶ م)، داماد فتحعلی شاه قاجار، فروخت.
این روستا در ذیحجۀ ۱۳۲۱ ق نزد غلامحسین هراتی و ارباب جمشید بیع شرط بود و پس از ورشکستگی غلامحسین هراتی به تملک
بانک استقراضی روسیه درآمد. سپس
حاجی محمدحسین امین‌الضرب (د ۱۳۱۱ ش)، از تجار متجدد و نمایندۀ دورۀ اول مجلس شورای ملی، آن را از بانک استقراضی خرید .
بنا به گزارش دوستعلی خان معیرالممالک محمودیه در ۱۳۲۹ ق ویرانه‌ای بیش نبوده است؛ گرچه به نظر می‌رسد منظور معیرالممالک از محمودیه، همان عمارت عباسیه باشد. محمودیه در دهۀ ۱۳۲۰ ش به دکتر اشتمپ دندان‌ساز تعلق داشت.
[ویرایش]
محمودیه همانند بیشتر روستاهای شمیران در روند توسعۀ شهرنشینی به محله‌ای در شمال تهران بدل شد. این محله از شمال به خیابان مقدس اردبیلی، از جنوب به بزرگراه چمران، از باختر به خیابان تابناک، و از خاور به خیابان ولیعصر محدود است
