[ویرایش] ۱ - انتساب نام قناتنام این قنات منسوب به حسن مشیری، یکی از افسران ارتش در دورۀ پهلوی اول است. [ویرایش] ۲ - چگونگی رسیدن به آبمادرچاه این قنات در مرحلۀ نخست به آب نرسید، اما با مشورت مهندسی روسی، چاهی به عمق ۷۰ متر حفر شد. با اینکه این چاه به سنگ برخورد کرد، اما به آب رسید و حدود ۳۵ متر آب بالا آمد. به نظر مهندس روسی، این چاه به سفرۀ آب زیرزمینی برخورد کرده بود؛ وی توصیه کرد اگر مادرچاه آن مقداری دیگر کنده شود، حدود ۱۵۰ سنگْ آب از آن استحصال خواهد شد. [۱]
ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، ج ۱، ص ۱ و ۲۰۲، تهران، ۱۳۷۱ ش.
[ویرایش] ۳ - محل مادر چاه قناتمادرچاه قنات مشیری در محدودۀ محلۀ اسدآباد واقع است. [ویرایش] ۴ - ویژگی قناتاین قنات حدود ۱۱۰ متر ژرفا دارد و حدود ۰۰۰‘۱ متر از مسیر این قنات شناسایی شده است. [۲]
مالکی، احمد و احمد خورسندی آقایی، قنات در ایران، ص ۱۵۳، تهران، ۱۳۸۴ ش.
[ویرایش] ۵ - وضعیت کنونی قناتبه دلیل ساختوسازهای صورتگرفته و عدم رعایت حریم قناتها، مظهر این قنات به نقاط دیگر انتقال پیدا کرده، و یا آب در لایههای زیرزمینی رها شده است و اطلاع دقیقی از وضعیت آبدهی آن در دسترس نیست. [ویرایش] ۶ - پانویس
[ویرایش] ۷ - منبعجعفری، شیوا، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «مشیری، قنات»، صفحه۱۵۲۳. |