صفای لواسانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفای لواسانی safā-ye lavāsānī ، میرزا علی محمد (۱۲۲۱- ۱۲۹۹ ق / ۱۸۰۶-۱۸۸۲ م)، عارف، خطاط و شاعر، متخلص به صفا و معروف به حسن خلق.
[ویرایش]
وی فرزند میرزا حسینعلی،و برادر کوچکتر میرزا محمدجعفر، ملقب به
حکیم الٰهی بود. این خانواده همواره نزد پادشاهان دورۀ
افشاریه و
قاجاریه به بزرگی معروف بودند.
[ویرایش]
میرزا علی محمد در آغاز جوانی به تحصیل علوم و فنون مختلف پرداخت و مدتی را در تهران و کرمان به سر برد.
او از پیروان
شیخیه بود.
از همینرو، برای دیدار با حاج محمد کریم خان به کرمان رفت.
[ویرایش]
صفا از خطاطان مشهور عصر خویش بود و در خط نستعلیق، شکسته، و تحریر مهارت داشت
وی همچنین از علاقهمندان به کیمیاگری بود؛ چنانکه به گفتۀ معصوم علیشاه: «مال بسیار در راه صنعت و طلب اکسیر تلف کرد».
[ویرایش]
صفا در ۱۲۹۹ ق، در ۷۸ سالگی در تهران درگذشت. پیکر او به کربلا منتقل، و در نزدیکی مزار
حر بن یزید ریاحی به خاک سپرده شد.
[ویرایش]
از آثار او میتوان به
دیوان شعر و
نصایح الامین اشاره کرد.
نمونههای خطی صفا عبارتاند از: نسخهای از وجیزۀ
حاج میرزا آقاسی به قلم کتابت خوش با رقم «کتبه العبد ... علی محمد بن حسین علی اللواسانی النظامی ... سنة ۱۲۶۱»، یک نسخه نصایح سعدی به قلم کتابت خوش با رقم «از روی خط استاد
بابا شاه اصفهانی ... کتبه العبد المذنب الحقیر علی محمد اللواسانی ... ۱۲۷۶»؛ یک حکایت به قلم کتابت خوش با رقم «از جلد اول وصاف نقل شد ... علی محمد اللواسانی غفر ذنوبه ۱۲۵۰»؛ یک نسخه
شرح شمسیبه قلم کتابت جلی خوش با رقم «تمت ... سنة ۱۲۶۴، ... انا العبد علی محمد اللواسانی غفر له و لوالدیه»؛ یک نسخه شرح
المکتسب فاضل جلدکی به قلم نستعلیق و نستعلیق تحریر کتابت خوش با رقم «حرره علی محمد اللواسانی ... سنة ۱۲۵۹».
[ویرایش]
[ویرایش]
احمدیان، مینا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «صفای لواسانی» ج۱، ص۱۱۵۴.