• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رودخانه شهرستانک

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شهرستانک، رودخانه rūd-xāne-ye šahrestānak ، رودخانه‌ای از شاخه‌های رودخانۀ کرج در دهستان آسارا، واقع در شمال مرکز شهرستان تهران.

[ویرایش]

۱ - محل سرچشمه



این رودخانه از دامنه‌های قلۀ تاربیشه (ارتفاع: ۱۵۰‘ ۳ متر) واقع در ۲۵کیلومتری شمال تهران و دامنه‌های غربی کوه آهاربشم (ارتفاع: ۱۲۵‘ ۳ متر) در ۱۲کیلومتری شهر فشم سرچشمه می‌گیرد.
[۱] افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
[۲] جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، جلد۲، صفحه۳۱۳، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۳] فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.
[۴] نقشۀ تقسیمات کشوری (سیاسی) استان تهران، گیتاشناسی، تهران، ۱۳۸۳ ش / ۲۰۰۴ م، شم‌ ۳۸۷.

[ویرایش]

۲ - نام‌دیگر و درازا



رودخانۀ شهرستانک که دوآب نیز نامیده می‌شود، با درازای حدود ۱۸ کمـ از رودخانه‌های حوضۀ دریاچۀ نمک قم به شمار می‌رود.
[ویرایش]

۳ - مسیر‌عبور



شاخه‌های مختلف این رودخانه با گذر از روستاهای سرین‌تورو، کلوار، گوجه‌دره، چاورچالان و زنگده وارد روستای شهرستانک می‌شوند و پس از پیوستن به یکدیگر با حرکت به سوی شمال غرب، زمین روستاهای بسال‌دره، سربسی، کافردره، کازون، سرک و گودر را آبیاری می‌کنند؛ رودخانۀ شهرستانک پس از دریافت آب رودخانۀ آب‌لانیز در ۳کیلومتری شمال غربی روستای سرک، به رودخانۀ کرج می‌پیوندد.
[۵] افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
[۶] جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، جلد۲، صفحه۳۱۳، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۷] فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.
[۸] نقشۀ تقسیمات کشوری (سیاسی) استان تهران، گیتاشناسی، تهران، ۱۳۸۳ ش / ۲۰۰۴ م، شم‌ ۳۸۷.

[ویرایش]

۴ - شاخه‌ی دائمی رودخانۀ کرج



رودخانۀ شهرستانک از شاخه‌های دائمی رودخانۀ کرج به شمار می‌رود.
[ویرایش]

۵ - فصل‌های پرآبی و میزان آبدهی



فصل پرآبی آن، زمستان و روزهای آغازین بهار، و میانگین آبدهی آن حدود ۳۰ میلیون مـ۳ در سال است.
[ویرایش]

۶ - منبع تغذیه



منبع تغذیۀ رودخانۀ شهرستانک بارش برف و باران و چشمه‌های منطقه است.
[۹] افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
[۱۰] فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.

[ویرایش]

۷ - پانویس


 
۱. افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
۲. جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، جلد۲، صفحه۳۱۳، تهران، ۱۳۷۶ ش.
۳. فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.
۴. نقشۀ تقسیمات کشوری (سیاسی) استان تهران، گیتاشناسی، تهران، ۱۳۸۳ ش / ۲۰۰۴ م، شم‌ ۳۸۷.
۵. افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
۶. جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، جلد۲، صفحه۳۱۳، تهران، ۱۳۷۶ ش.
۷. فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.
۸. نقشۀ تقسیمات کشوری (سیاسی) استان تهران، گیتاشناسی، تهران، ۱۳۸۳ ش / ۲۰۰۴ م، شم‌ ۳۸۷.
۹. افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، جلد۲، صفحه۴۹۸، تهران، ۱۳۷۳ ش.
۱۰. فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، سازمان جغرافیای نیروهای مسلح، جلد۳، صفحه۲۷، تهران، ۱۳۸۳ ش.

[ویرایش]

۸ - منبع



بنی‌جانی، علیرضا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «شهرستانک، رودخانه» ص۱۱۲۶.    






جعبه ابزار