ده تنگه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ده‌تنگه deh-tange ، منطقه‌ای در فاصلۀ ۶ کیلومتری شمال غربی روستای
آهار و در دامنه‌های شمالی
کوه تاربیشه که اثری از آبادی یا ده و سکونتگاه در آن وجود ندارد.
[ویرایش]
برخی از افراد کهن‌سال آهار می‌گویند که در گذشته‌های دور آبادی کوچکی در آنجا وجود داشته است، اما جمعیت آن در دهه‌های ۱۳۳۰-۱۳۴۰ ش به آهار کوچ کرده‌اند.
[ویرایش]
ده تنگه در °۵۱ و ´۲۵ طول شرقی، و °۳۵ و ´۵۸ عرض شمالی در ارتفاع ۴۰۰‘۲متری از سطح دریا واقع است و در انتهای دره‌ای که محلیها آن را
پَشکونَک می‌خوانند، جای دارد. این دره از آهار آغاز می‌شود و به سمت شمال غربی امتداد می‌یابد و اطراف آن را دهها چشمه و جویبار در بر گرفته است. مجموعۀ آب این چشمه‌ها و جویبارها شاخۀ شمال
رودخانۀ آهار را تشکیل می‌دهد.
[ویرایش]
مزارع و مراتع درۀ پشکونک از آهار به سمت ده‌تنگه به نامهای گل‌تنگه، اَچالِک (جای پای امام)، سَدَربند، چشمیک، زیارتگاه، زَهگاه، پَلَک و ده‌تنگه خوانده می‌شوند. در سمت جنوب این دره نیز مناطق پاوش، سرچه‌مون (سرچمن) و اَلوبند (الله‌بند) قرار دارد و ادامۀ آن به
سی‌چال و
دیزین می‌رسد.
[ویرایش]
طول مسیر درۀ پشکونک تا ده‌تنگه یکی از مناطق بسیار سرسبز و دست‌نخوردۀ رودبار قصران است و در سمت شمال ده‌تنگه،
درۀ آهنگرک میگون قرار دارد.
[ویرایش]
•
پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ده تنگه»، صفحه۸۹۵.
