|
| ||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - بناهای تنگهدر این محل، تپه‌ای نسبتاً بزرگ وجود دارد که سطح آن تقریباً هموار، و باغ‌ها و بناهای تاریخی امامزادگان سید زاهد و سید طاهر، و بنای زیارتگاه خرابه پیر بر فراز آن قرار دارد. [ویرایش] ۲ - قرارگیری تنگهاین تنگه در محلی که آب دو رودخانه کوچک شکرآب و بند جویک به یکدیگر متصل می‌شوند و پلی بر روی آن‌ها احداث شده، قرار گرفته است. راه روستای آهار به منطقۀ شکرآب پس از عبور از این محل، به سمت جنوب غربی و سپس شمال غربی منحرف می‌شود و پس از دورزدن تپه شکرآب و گذشتن از چند پیچ‌وخم تند و طی مسیر سربالایی، به شکرآب می‌رسد. [ویرایش] ۳ - اطراف تنگهاطراف محل اودریون یا دوآب را باغ‌های فراوان درختان گیلاس در بر گرفته که از سرسبزی کم‌نظیری برخوردار است. [ویرایش] ۴ - معنای نام تنگهاودریون در زبان محلی معادل آب در میان یا میان دوآب است و چون محل اتصال دو شاخۀ فرعی رودخانه شکرآب است، بدین نام خوانده می‌شود. [ویرایش] ۵ - وضعیت تنگه در فصول مختلفتنگه اودریون افزون بر آنکه در تابستان محل عبور هزاران گردشگری است که به شکرآب می‌روند، در زمستان نیز مسیر عبور کوهنوردانی است که پس از فتح قله توچال، قصد بازگشت به تهران را از طریق شکرآب و آهار دارند. [ویرایش] ۶ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «تنگه اودریون»، ص۲۳۱. رده‌های این صفحه : تنگه های تهران
|
||||||||||||||
