|
| ||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - مالک و اداره کننده بیمارستاناین بیمارستان در حال حاضر (۱۳۹۱ ش)، در تملک وزارت آموزش و پرورش است و تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اداره می‌شود. [ویرایش] ۲ - تاریخچه بیمارستانپیشتر در این مکان مرکز بهداشتی ـ درمانی منظریه قرار داشت که متعلق به اردوگاه پیشاهنگی منظریه بود و در اوایل دهۀ ۱۳۵۰ ش، با هزینۀ یکی از اتباع آمریکا به نام بیکن بل بنا نهاده شده بود. بیکن بل یک سیاه‌پوست آمریکایی بود که به همراه عده‌ای از هم‌سفرانش در اردوگاه منظریه اقامت داشت. او در پی یک مسمومیت غذایی در یک چادر صحرایی که از آن به‌عنوان درمانگاه اردوگاه استفاده می‌شد، تحت مداوا قرار گرفت و از آنجایی‌که مکان مورد نظر را مناسب حال بیماران نمی‌دید، پیشنهاد داد تا یک درمانگاه با هزینۀ شخصی او در کنار اردوگاه منظریه بسازند. بیکن بل پس از بازگشت به آمریکا با ارسال مبالغی پول، سنگ بنای درمانگاه پیشاهنگی را گذاشت. درمانگاه مذکور در مکان فعلی بیمارستان در فضایـی بـه وسعت تقـریبی ۳۵۰ مـ۲ ساختـه شـد و در آغاز نامش را درمانگاه بیکن بل نهادند. این درمانگاه تا زمان پیروزی انقلاب به همین نام خوانده می‌شد. [ویرایش] ۳ - امکانات سابق بیمارستاندرمانگاه دارای دو در بود که یکی از آنها به اردوگاه و دیگری به بیرون از آن باز می‌شد تا افزون بر دانش‌آموزان پیشاهنگ، اهالی محل نیز از خدمات درمانی آن استفاده کنند. پیشاهنگانی که در اردوگاه دچار آسیب‌دیدگی می‌شدند، در این درمانگاه تحت درمان قرار می‌گرفتند. همچنین در درمانگاه، اتاقی به نام اتاق دکتر و پیشاهنگ وجود داشت که در آن به دانش‌آموزان مستقر در اردوگاه کمکهای اولیه آموزش داده می‌شد. [ویرایش] ۴ - وضعیت کنونی بیمارستانپس از پیروزی انقلاب، فعالیتهای درمانگاه بیکن بل با کمکهای مرکز بهداشتی ـ درمانی آیت‌الله طالقانی (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) گسترش یافت و به درمانگاه عمومی تبدیل شد و با نام «مرکز بهداشتی ـ درمانی منظریه» به فعالیتهای درمانی خود ادامه داد. در ۱۳۷۶ ش، کار ساخت بنای بیمارستان فرهنگیان در جنب درمانگاه آیت‌الله طالقانی به پایان رسید و این درمانگاه در آن بیمارستان ادغام شد. بیمارستان فرهنگیان در ابتدا بیمارستانی غیرانتفاعی و خودگردان بود و اگرچه بیشتر مورد استفادۀ کارکنان آموزش و پرورش قرار می‌گرفت، اما عموم مردم نیز می‌توانستند از خدمات درمانی آن استفاده کنند. سرانجام در ۱۳۸۰ ش نام بیمارستان به «شهید باهنر» تغییر کرد و بر پایۀ اساسنامۀ جدید آن به بیمارستان عمومی تبدیل شد. [ویرایش] ۵ - مساحت و ویژگی بیمارستاناین بیمارستان در فضایی به وسعت ۰۰۰‘۸ مـ۲ و در ۴ طبقه با بخشهای اورژانس، داخلی، جراحی، کودکان، زنان و زایمان،اتاق عمل،آی‌سی‌یو ،سی‌سی‌یو، کلینیکهای تخصصی و بخشهای پاراکلینیکی بنا شده است. [۱]
آذردار، حمید (کارمند بیمارستان فرهنگیان)، مصاحبه با مؤلف.
[۲]
حسینی (مدیر بیمارستان فرهنگیان)، مصاحبه با مؤلف.
[ویرایش] ۶ - پانویس
[ویرایش] ۷ - منبع•عطاری، هما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «باهنر (شهید)، بیمارستان» ص۵۲۰. رده‌های این صفحه : بیمارستان های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||
