[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییبوستان قیطریه بـا حدود ۱۲۲ هزار مـ۲ مساحت، در خیابان قیطریه، جنب خیابان روشنفکر، در حریم ناحیۀ ۷، محلـۀ ۱۱، منطقه ۱ شهرداری تهران قرار دارد. [۱]
اطلس بوستانهای شهر تهران، سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، ص۱۳و ۱۲۷و ۱۲۸، تهران، ۱۳۸۶ ش.
[۲]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[ویرایش] ۲ - زمان بهرهبرداریاین بوستان در ۱۳۵۲ ش به بهرهبرداری رسید. [۳]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[ویرایش] ۳ - تقسیمبندی بوستانحدود ۲۳۸‘۶ مـ۲ از این بوستان بـه چمنکاری، ۹۷۳ مـ۲ به کاشت گیاهان پوششی، ۰۷۸‘۹ مـ۲ به کاشت درختان جنگلی، ۸۵۵‘۱ مـ۲ به کاشت و رُز و درختچههای زینتی، ۰۱۰‘۲ مـ۲ به گلکاری، ۲۲۵‘۱ مـ۲ به زمین بازی کودکان و ۱۴۸‘۱۲ مـ۲ از آن به معبر اختصاص یافته است. [۴]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[ویرایش] ۴ - امکانات بوستانفرهنگسرای ملل (امیرکبیر)، نگارخانۀ امیرکبیر، کتابخانه، نمازخانهای به مساحت ۵۰ مـ۲، برکه و زمین اسکیت از دیگر امکانات این بوستان به شمار میآیند. [۵]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[۶]
اطلس بوستانهای شهر تهران، سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، ص۱۲۷، تهران، ۱۳۸۶ ش.
حجم آبنمـای بـوستـان قیطریه ۱۸۲‘۱ مـ۳ است. [۷]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
[ویرایش] ۵ - آبیاری بوستانبوستان قیطریه به وسیلۀ سپتیک و قناتی که در دورۀ قاجار برای باغ قیطریه حفر شده است، آبیاری میشود. این قنات از شمال شرقی بوستان وارد آن شده و در مرکز بوستان آفتابی میگردد. [۸]
سیمای قنوات منطقۀ یک، ستاد محیط زیست و انرژی، ص۱۶، تهران، ۱۳۸۴ ش.
[ویرایش] ۶ - تاریخچهزمینهایی که امروزه بوستان قیطریه در آن احداث شده است، در دورۀ قاجار باغی متعلق به حاج غلامرضا شهابالملک ملقب به آصفالدوله حاکم خراسان بود که توسط میرزا علیاصغر خان اتابک امینالسلطان خریداری شد. [۹]
معیرالممالک، دوستعلی، رجال عصر ناصری، ص۱۹۸-۱۹۹، تهران، ۱۳۶۱ ش.
[۱۰]
بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، قسمت شمالی و مضافات، شمران قدیم، ص۱۲۰، قم، ۱۳۵۰ ش.
[۱۱]
نوری، نورالدین، «قیطریه، محل کار و اقامت تابستانی نخستوزیر»، اطلاعات ماهانه، ص۴-۵، تهران، ۱۳۳۳ ش، شم ۷۶.
پس از درگذشت میرزا علیاصغر خان اتابک، این باغ و عمارت آن به دختر وی، افتخاراعظم و همسرش اکبر میرزا مسعود صارمالدوله پسر ظلالسلطان (نوۀ ناصرالدین شاه)، تعلق گرفت. [۱۲]
نوری، نورالدین، «قیطریه، محل کار و اقامت تابستانی نخستوزیر»، اطلاعات ماهانه، ص۴، تهران، ۱۳۳۳ ش، شم ۷۶.
[۱۳]
معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، به کوشش خدیجه نظاممافی، ص۴۶، تهران، ۱۳۶۱ ش.
مالکیت باغ قیطریه پس از افتخاراعظم به فرزندش انتقال یافت، تا آنکه در ۱۳۵۲ ش، پس از قرار گرفتن بخشی از آن در محدودۀ شهری، توسط شهرداری تهران به بوستان بدل شد و در ۱۳۷۲ ش نیز بخشهای باقیماندۀ آن توسط شهرداری خریداری، و به بوستان مذکور افزوده شد. [۱۴]
اطلس بوستانهای شهر تهران، سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، ص۱۲۷، تهران، ۱۳۸۶ ش.
[۱۵]
فهرست پارکهای منطقۀ یک، سازمان پارکها و فضای سبز منطقۀ یک شهرداری تهران.
با بهرهبرداری از بوستـان قیطریه ارائـۀ خدمات فرهنگی ـ هنری و آموزشی در عمارت باشکوه قاجاریه که تاکنون پا برجا است، آغاز شد.[ویرایش] ۷ - پانویس
[ویرایش] ۸ - منبع• جعفری، شیوا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بوستان قیطریه»، ص۱۲۶۳. ردههای این صفحه : بوستان های تهران
|