|
| ||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - مسیر دسترسی به آناگر از شیب ابتدای محل باغ چال پشت بند و آبشار جوزک در دره درکه به طرف سربالایی اذغال چال کوه‌پیمایی شود، چند دقیقه بعد می‌توان به جایی رسید که دره تنگ‌تر، و راه عبور و رسیدن به پناهگاه و قله بسیار سخت می‌شود؛ این محل را اهالی درکه، بند پشتورو می‌نامند که ارتفاع آن حدود ۴۰۰‘۲ متر بالاتر از سطح دریا ست. [ویرایش] ۲ - دلیل شهرت نام آناحتمالاً شهرت‌یافتن این بند به بند پشتورو از آن نظر است که هنگام عبور از صخره‌های عظیم و پیچ‌در‌پیچ و در هم تنیده شده، باید با پشتورو شدن روی صخره‌ها از لبه‌های تیز و پرتگاه‌های خطرناک گذر کرد؛ [ویرایش] ۳ - تجهیراتی برای آسودگی مسیرالبته چندی است که با همکاری اهالی درکه و فدراسیون کوهنوردی تجهیزاتی نصب شده که راه را برای کوهنوردان هموار کرده است؛ افزون‌برآن، علامت‌ها و تابلوهای هشداردهنده نیز در چندین جای مسیر وجود دارد. [ویرایش] ۴ - وضعیت در زمستانهمچنین، در پایینِ بند، آبشاری کوتاه دیده می‌شود که اغلب در زمستان‌ها یخ می‌زند. پیش از رسیدن به محل بند پشتورو در فضای بازتر درۀ درکه محلی با شیب تند وجود دارد که زمستان‌ها بهمن‌خیز و خطرناک است، با این حال چندی است با تلاش اهالی، بهمن‌گیری تونل‌مانند به ارتفاع ۳ متر و طولی حدود ۴۰ متر از سنگ و سیمان با تیرک‌های آهنی در این مسیر تعبیه شده است. [ویرایش] ۵ - مشاهده مناطق از این بندبا قرار گرفتن بر فراز صخره‌های بند پشتورو می‌توان ساختمان پناهگاه پلنگ‌چال را در شمال شرقی، و درۀ کوچکی را در سمت غرب رؤیت کرد که به چال‌پایین معروف است و پایین‌تر از آن در شمال نیز، مکان‌هایی به نام دوآب پلنگ در جنوب و یورد کاظم که دره‌های کوچکی در مسیر رودخانه‌اند، دیده می‌شوند. [ویرایش] ۶ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند پشت و رو»، ص۵۸۵. رده‌های این صفحه : صخره های تهران
|
||||||||||||||||||||||
