پشتورو، بند band-e pošt-o-rū، محلی صخرهای و دشوارگذر در انتهای درهی درکه، میان بند سیاهکرک و پناهگاه پلنگچال، در ارتفاعی حدود ۲۴۰۰ متر وجود دارد. این بند به سبب صخرههای عظیم و درهمتنیده شهرت یافته و نام آن نیز بهسبب ضرورت «پشتورو شدن» هنگام عبور از مسیرهای باریک و پرتگاهی است. در پایین بند، آبشاری کوتاه قرار دارد که زمستانها یخ میزند. پیش از آن نیز شیب تندی وجود دارد که خطر بهمن دارد و برای ایمنی، بهمنگیری تونلمانندی در مسیر ساختهاند. در سالهای اخیر با همکاری اهالی درکه و فدراسیون کوهنوردی تجهیزات ایمنی و تابلوهای هشداردهنده نصب شده است. از بالای بند چشماندازهایی همچون پناهگاه پلنگچال در شمال شرقی، درهی چالپایین در غرب، و مکانهایی چون دوآب پلنگ و یوردکاظم در شمال دیده میشود. [ویرایش] ۱ - معرفی بند پشت و روبند پشت و رو محلی صخرهای و سختگذر میان بند سیاه کرک و پناهگاه پلنگ چال در انتهای دره درکه قرار دارد. ارتفاع آن حدود ۴۰۰‘۲ متر بالاتر از سطح دریاست. احتمالاً شهرتیافتن این بند به بند پشتورو از آن نظر است که هنگام عبور از صخرههای عظیم و پیچدرپیچ و در هم تنیده شده، باید با پشتورو شدن روی صخرهها از لبههای تیز و پرتگاههای خطرناک گذر کرد. [ویرایش] ۲ - مسیر دسترسیاگر از شیب ابتدای محل باغ چال پشت بند و آبشار جوزک در دره درکه به طرف سربالایی اذغال چال کوهپیمایی شود. چند دقیقه بعد میتوان به جایی رسید که دره تنگتر، و راه عبور و رسیدن به پناهگاه و قله بسیار سخت میشود، این محل را اهالی درکه، بند پشتورو مینامند. [ویرایش] ۳ - ویژگیهای طبیعیاطراف آن صخرههای عظیم و پیچدرپیچ و در هم تنیده وجود دارد. همچنین، در پایینِ بند، آبشاری کوتاه دیده میشود که اغلب در زمستانها یخ میزند. پیش از رسیدن به محل بند پشتورو در فضای بازتر درهی درکه محلی با شیب تند وجود دارد که زمستانها بهمنخیز و خطرناک است. با این حال چندی است با تلاش اهالی، بهمنگیری تونلمانند به ارتفاع ۳ متر و طولی حدود ۴۰ متر از سنگ و سیمان با تیرکهای آهنی در این مسیر تعبیه شده است. [ویرایش] ۴ - اقدامات ایمنیچندی است که با همکاری اهالی درکه و فدراسیون کوهنوردی تجهیزاتی نصب شده که راه را برای کوهنوردان هموار کرده است؛ افزونبرآن، علامتها و تابلوهای هشداردهنده نیز در چندین جای مسیر وجود دارد. [ویرایش] ۵ - چشماندازهابا قرار گرفتن بر فراز صخرههای بند پشتورو میتوان ساختمان پناهگاه پلنگچال را در شمال شرقی و درهی کوچکی را در سمت غرب رؤیت کرد که به چالپایین معروف است. پایینتر از آن در شمال نیز، مکانهایی به نام دوآب پلنگ در جنوب و یورد کاظم که درههای کوچکی در مسیر رودخانهاند، دیده میشوند. [ویرایش] ۶ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند پشت و رو»، ص۵۸۵. ردههای این صفحه : صخره های تهران
|