|
| ||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییگارکلو یا گهواره‌کلو مرتعی از مراتع لواسان بود که به‌موازات رودخانه جاجرود، دامنۀ میان دو کوه را تشکیل می‌داد. [ویرایش] ۲ - دلیل نامگذاریچون شکل این دامنه مانند گهوارۀ بچه بود، مردم لواسان به آن گهواره‌کلو می‌گفتند و به‌تدریج با تکرار آن در زبان عامۀ مردم به گارکلو شهرت یافت. این مرتع در پایین‌ترین نقطه از زین‌کوه قرار داشت و بالاترین نقطۀ همین کوه را هم زین‌اسبی می‌نامیدند. در کنار محل گارکلو، دیوارۀ صخره‌ای بلندی با ارتفاع حدود ۱۵۰ متر وجود داشت که حادثه‌ای در آن محل، نامش را در افواه مردم انداخت؛ آن حادثه افتادن فردی از روی این صخره در یک نیم‌شب تاریک بود که به مرگش منجر شد و چون نام این فرد عباس بود، مردم لواسان آن صخره را بند عباس نامیدند. هم‌اکنون (۱۳۹۱ ش) صخرۀ بند عباس و گارکلو و منطقۀ اطراف آن همگی در مالکیت سازمان آب، و در محدودۀ تأسیسات سد لتیان است. [۱]
راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفت‌وگو با مؤلف.
[ویرایش] ۳ - پانویس
[ویرایش] ۴ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند عباس گارکلو»، ص۵۴۳. رده‌های این صفحه : مرتع های تهران
|
||||||||||||||||||
