بند عباس گارکلو band-e abbās-e gār-kalū، محلی صخرهای در منطقهی گهوارهکلو (گارکلو) از مراتع لواسان در کنار رودخانهی جاجرود و دامنههای زینکوه واقع شده است. نام گهوارهکلو از شباهت شکل دامنه به گهواره گرفته شده و در زبان مردم به «گارکلو» بدل شده است. در مجاورت این مرتع، دیوارهی صخرهای بلندی به ارتفاع حدود ۱۵۰ متر قرار دارد که پس از سقوط مرگبار فردی به نام عباس در شبی تاریک، به «بند عباس» شهرت یافت. امروزه (۱۳۹۱ هـ.ش) صخرهی بند عباس، گارکلو و نواحی پیرامون آن جزو اراضی سازمان آب به شمار میروند و در محدودهی تأسیسات سد لتیان واقعاند. [ویرایش] ۱ - معرفی بند عباس گارکلوبند عباس گارکلو نام محلی در گهوارهکلوی سربیشه لواسان است. گارکلو یا گهوارهکلو مرتعی از مراتع لواسان بود که بهموازات رودخانه جاجرود، دامنهی میان دو کوه را تشکیل میداد. [ویرایش] ۲ - وجه تسمیه گارکلوچون شکل این دامنه مانند گهوارهی بچه بود، مردم لواسان به آن گهوارهکلو میگفتند و بهتدریج با تکرار آن در زبان عامهی مردم به گارکلو شهرت یافت. این مرتع در پایینترین نقطه از زینکوه قرار داشت و بالاترین نقطهی همین کوه را هم زیناسبی مینامیدند. در کنار محل گارکلو، دیوارهی صخرهای بلندی با ارتفاع حدود ۱۵۰ متر وجود داشت که حادثهای در آن محل، نامش را در افواه مردم انداخت. آن حادثه افتادن فردی از روی این صخره در یک نیمشب تاریک بود که به مرگش منجر شد و چون نام این فرد عباس بود، مردم لواسان آن صخره را بند عباس نامیدند. [ویرایش] ۳ - وضعیت کنونیهماکنون (۱۳۹۱ هـ.ش) صخرهی بند عباس، گارکلو و منطقهی اطراف آن همگی در مالکیت سازمان آب است. این منطقه در محدودهی تأسیسات سد لتیان است. [۱]
راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفتوگو با مؤلف.
[ویرایش] ۴ - پانویس
[ویرایش] ۵ - منبع• صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند عباس گارکلو»، ص۵۴۳. ردههای این صفحه : مرتع های تهران
|