[ویرایش] ۱ - مالکاین باغ متعلق به شهربانو بیگم از زنان اهل اوین بوده، و دیرینگی آن به میانههای سدۀ ۱۳ ق میرسیده است. [ویرایش] ۲ - ویژگیهای باغباغ وقفی حدود ۰۰۰‘۸ مـ۲ مساحت داشته، و دارای درختان میوه ازجمله زردآلو، سیب، گلابی، توت، گردو و گیلاس بوده است. [ویرایش] ۳ - دلیل معروفیت به این نامشهربانو بیگم درآمد حاصل از این باغ را پس از کسر هزینهها، وقف سیدالشهداء (ع) کرده، و به حسینیۀ اوین اختصاص داده بود. به همین سبب این مکان به «باغ وقفی» معروف شد. [ویرایش] ۴ - مالک بعدیاو تولیت این مکان را به پسر بزرگ خود عباس سیادتنژاد واگذار کرد؛ اما سیادتنژاد به سبب آنکه در تهران زندگی میکرد، مسئولیت این کار را به شخصی از اهالی اوین به نام سید مصطفی میرشریفی سپرد. [ویرایش] ۵ - تغییرات باغاین باغ تا زمانی که امور آن در دست میرشریفی قرار داشت، آباد بود؛ اما پس از درگذشت سیادتنژاد، بخش شمالی آن به ساختمانسازی اختصاص یافت و برای انجام دادن چنین کاری شماری از درختان باغ قطع شد، اما شهرداری پس از پایان کار، ساختمان را بهطور کامل تخریب کرد که این کار، خود باعث نابودی بیشتر باغ گردید. در سالهای اخیر به سبب گسترش شبکۀ معابر، حدود ۰۰۰‘۲ مـ۲ از این باغ تخریب، و حدود ۱۰۰ اصله درخت گیلاس آن قطع شد. باقیماندۀ باغ چندین بار به فروش رفت، اما پس از اینکه خریداران متوجه موقوفه ـ بودن آن میشدند، معامله را فسخ میکردند. سرانجام، فردی این باغ را که تقریباً نابود شده بود، خریداری، و در آن اقدام به ساختمانسازی کرد. امروزه (۱۳۹۰ ش) اثری از باغ وقفی باقی نمانده است. [ویرایش] ۶ - منبع• صائبیمقدم، سعیده، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «باغ وقفی»، ص۱۶۵۲. ردههای این صفحه : باغ های تهران
|