بابونه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بابونه bābūne ، گیاهی یک یا چندساله، کوچک و معطر با خاصیت دارویی.
[ویرایش]
این گیاه بیشتر به صورت خودرو در چمنزارها و زمینهای شنی، در
شهرستان شمیران و در دامنۀ کوهها تا ارتفاع ۰۰۰‘ ۳متری از سطح دریا میروید.
[ویرایش]
بابونه با بلندی حدود ۳۰ سانتیمتر، دارای ساقهای سبزرنگ مایل به سفید، و برگهایی کوچک، پیوسته و کرکدار است که بریدگیهای نامنظمی روی آنها وجود دارد.
[ویرایش]
این گیاه دارای گونههای مختلفی است که از نظر شکل و مشخصات نسبتاً به هم شبیهاند. شماری از این گونهها امروزه با نامهایی چون بابونۀ کبیر،
بابونه رسمی،
بابونه وحشی و
بابونه رومی تقسیمبندی میشوند که در کتابهای طب سنتی قدیم، معمولاً با نامهای
اُقحُوان کبیر،
اقحوان صغیر، عینالقط و بابونه رومی یا
شیرازی شناخته میشدهاند.
[ویرایش]
گلهای گیاه بابونه معمولاً در یک طبق میرویند و در تابستان در انتهای ساقۀ گلدهنده ظاهر میشوند.
[ویرایش]
بابونه عموماً دو نوع گل دارد: گلهای زبانهای سفید در اطراف طبق، و گلهای لولهای زرد یا قهوهایرنگ در وسط طبق.
[ویرایش]
از نظر ترکیبات شیمیایی، گلهای بابونه دارای اسانس روغنی
آنتهآمین،
تانن،
فیتوسترول و همچنین مادۀ تلخی به نام
اسید آنته آمیک است.
[ویرایش]
براساس کتابهای طب سنتی و گیاهی، از گیاه بابونه در انواع گوناگونی همچون اسانس، چای یا دمکرده، روغن، و ترکیبات آن برای مصارف دارویی استفاده میشود.
[ویرایش]
از دیدگاه طب قدیم ایران، این گیاه طبیعتی گرم و خشک دارد و از تقویتکنندههای تلخ به شمار میرود.
[ویرایش]
جالینوس، پزشک رومی سدۀ ۲ م، آن را برای درمان تبولرزهای نوبهای به کار میبرد. بخور این گیاه سبب عطسه، و در نتیجه، تخلیۀ مخاط میشود.
بابونه سبب خردشدن سنگ مثانه میشود و ادرارآور و قاعدهآور است؛ کمیِ ترشحات عادت ماهیانه را درمان میکند و تسکیندهندۀ دردهای قاعدگی است؛ همچنین، ترشح شیر را در مادران شیرده افزایش میدهد؛ از تقویتکنندههای مغز شناخته میشود؛ برای از بین بردن سردرد و میگرن سودمند است؛ و اعصاب و نیروی جنسی را تقویت میکند.
بخور بابونه در سرکه برای برطرفکردن چشمدرد مفید است و جویدن آن نیز برای التیام زخمهای دهانی سودمند بوده، نیز تببر و تسکیندهندۀ درد است.
بابونه تقویتکنندۀ معده است و از آن برای درمان بیاشتهایی استفاده میشود. این گیاه برای درمان زردی و یرقان، و نیز رفع ورم روده مفید است و به دفع کرم معده و روده کمک میکند. استفاده از ترکیب اسانس بابونه با روغن بادام در محل درد آن را التیام میبخشد و ناراحتیهای پوستی مانند اگزما و کهیر را رفع میکند. چکاندن روغن بابونه در گوش برای آرام کردن درد گوش و درمان کمشنوایی مفید است. از اسانس بابونه بهسبب ویژگی قیآور بودن، برای درمان مسمومیتهای غذایی استفاده میشود و روغن آن برای از بین بردن درد کمر، مفاصل و نقرس سودمند است. چای این گیاه نیز دردهای عضلانی را کاهش میدهد، برای درمان زخم و ورم معده مؤثر است، و به رفع بیخوابی و داشتن خواب آرام کمک میکند و ضد حساسیت است.
[ویرایش]
[ویرایش]
•
بنیجانی، علیرضا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «بابونه»ص۴۸۷.