[ویرایش] ۱ - نسبت امامزاده نورنسب امامزاده نور براساس شجرهنامهای که در قابی فلزی در داخل حرم نصب شده است، به حضرت امام موسى کاظم (ع) میرسد. عارف خان افندی، مترجم عثمانی دربار ناصرالدین شاه، در گزارشی در ۱۳۰۴ ق / ۱۸۸۷ م، امامزاده نور را با توجه به شجرهنامۀ او، معاصر اسماعیلیان الموت دانسته است. [۱]
عارف افندی، «وضع طبوگرافی قریۀ امامه»، کراسۀ المعی، به کوشش غلامحسین افضلالملک، ص۱۱۳۱، نسخۀ خطی موجود در کتابخانۀ شمارۀ ۱ مجلس شورای ملی.
[ویرایش] ۲ - ویژگی بقعهبقعۀ امامزاده نور با طرحی ششضلعی، و مساحتی حدود ۲۰ مـ۲ در محوطهای به وسعت ۵۰۰ مـ ۲ قرار دارد که کاملاً نوسازی شده است. [۲]
سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، ص۱۶۹، تهران، ۱۳۸۴ ش.
ورودی بنای بقعه در ایوانی قرار دارد و دارای در و پنجرههای فلزی است. طاق، قابهای نورگیر و پنجرهها قـوس نیم ـ دایره دارند و ازارۀ بنا تا ارتفاع ۵ / ۱ متر با سنگ شبه مرمر یا چینی تزیین شده، و دارای معجر چوبی گرهچینی، و فاقد ارزش هنری ویژهای است. [ویرایش] ۳ - مصالح ساختمانیآجر و سیمان از مصالح اصلی به کاررفته در بنای این امامزاده است. سقف بنای امامزاده پس از برپایی خرپا با ورق گالوانیزه پوشانده شده است. نمای بیرونی این بنا نیز فاقد هرگونه اندود یا نماکاری است. [ویرایش] ۴ - اطراف بقعهاطراف بقعۀ امامزاده، گورستان است و مزار چند شهید جنگ تحمیلی در داخل بقعه و مجاور قبر امامزاده واقع است. [۳]
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، ج۱، ص۳۳۳-۳۳۴، تهران، ۱۳۸۲ ش.
در نزدیکی امامزاده، درخت سرو کهنسالی قرار دارد که قدمت آن به بیش از ۴۰۰ سال میرسد. [۴]
«فهرست درختان کهنسال استان تهران»، تبیان (بش ).
[ویرایش] ۵ - پانویس
[ویرایش] ۶ - منبع• موسویزاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امام زاده (نور)»، ص۱۶۱۳. ردههای این صفحه : امام زادگان و بقاع متبرکه
|