آبشار غلاک
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غلاک، آبشار āb-šār-e qalāk ، آبشاری در مسیر صعود به قلۀ دارآباد و در منتهاالیه شرقی کوه توچال.
[ویرایش]
برای رسیدن به این آبشار، باید از میدان اصلی
دارآباد و در کنار رودخانه حرکت را آغاز کنیم. پس از گذشتن از مسیری که شیب ملایمی دارد، به منطقه‌ای مسطح می‌رسیم که استراحتگاه کوچکی دارد. در آن سوی رودخانه، مسیر پاکوب مشخصی هست که با پیمودن آن، به
باغچه‌خلیل، و سپس
چشمۀ درازلش می‌رسیم. در انتهای
درۀ درازلش و بعد از چند پیچ‌وخم کوتاه، صدای آبشار به‌خوبی شنیده می‌شود. در سمت راست دره، در زیر درختان بید، راه به دو شاخه تقسیم، و هرکدام به آبشاری مجزا ختم می‌شود. پس از نیم ساعت پیاده‌روی نسبتاً سبک در عمق دره، آبشار غلاک را می‌بینیم. صعود به این منطقه و ارتفاعات بالاتر آن از مسیر دارآباد در ماههای اول سال، به‌خصوص فروردین‌ماه، به‌سبب بهمن‌گیر بودن تا حد زیادی خطرناک است.
[ویرایش]
برای رسیـدن بـه محل آبشار غلاک، زمانی در حدود یک ـ ساعت کوه‌پیمایی نیاز است.
[ویرایش]
در مسیر این آبشار و دیگر آبشارهای
درۀ دارآباد، به‌سبب مسیر کوه‌پیمایی پررفت‌وآمد در روزهای تعطیل و مناظر زیبای آن، استراحتگاهها و قهوه‌خانه‌های متعددی توسط اهالی دارآباد ساخته شده است.
[ویرایش]
•
صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ،برگرفته از مقاله «غلاک، آبشار» ص۱۲۰۱.
