|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین تپۀ باستانی در °۵۱ و ´۳۷ طول شرقی، °۳۵ و ´۴۹ عرض شمالی، و در ارتفاع ۷۶۵‘۱متری از سطح دریا، در فاصلۀ ۹۰۰‘۱متری غرب بنای امامزاده عبدالله محلۀ جائیج و در جنوب بلوار امام خمینی (ره) شهر لواسان قرار دارد. این تپه در امتداد شرقی ـ غربی به موازات بلوار امام خمینی قرار گرفته است و حدود ۲۰۰ متر طول و ۵۰ متر عرض دارد. [ویرایش] ۲ - ظاهر سطح تپهدر تمام سطح آن درخت‌های کاج و سرو کاشته شده است و در بلندترین نقطۀ آن ساختمان نسبتاً وسیع و بزرگی احداث کرده‌اند که به احتمال زیاد بخش‌های عمده‌ای از لایه‌های باستانی و مواد فرهنگی موجود در تپه، بر اثر پی‌کنی آن ساختمان از میان رفته است. [ویرایش] ۳ - تخریب بخشی از تپهبخش زیادی از جبهۀ شمالی تپۀ باستانی شورکاب نیز در زمان احداث بلوار امام خمینی تخریب، و شواهد فرهنگی آن به همراه خاک تپه برای تسطیح مسیر جاده به نقطۀ نامعلومی حمل شده است. جبهۀ شرقی تپه نیز از گزند اقدامات نسنجیدۀ نسل حاضر مصون نمانده، و پی‌کنی وسیع برای احداث چند خانۀ مسکونی، جبهۀ شرقی تپه را نیز منهدم کرده، و مواد فرهنگی موجود در آن را از میان برده است. [ویرایش] ۴ - ظاهر بدنه تپهدر بدنۀ برش‌های عمودی، طولی و عرضی که در جبهۀ شمالی و شرقی تپه برای احداث جاده یا ساختن خانه ایجاد کرده‌اند، بقایای فراوان معماری، تنور، اجاق و یک دیوار قطور دیده می‌شود که به احتمال زیاد این دیوار بخشی از حصار پیرامون تپه بوده است. [ویرایش] ۵ - احداث جادهساکنان محلی اظهار می‌کنند که در زمان احداث جاده، در عمق ۷ متری، تپه‌زاغه‌ها و قبرهایی را مشاهده کرده‌اند که از خاک بیرون آمدند؛ اما برای آنکه مانعی برای پیشرفت کار پیش نیاید، بلافاصله آن‌ها را با خاک پر کرده‌اند. [ویرایش] ۶ - آثار تاریخی در خاک تپهدر سطح و پیرامون تپۀ باستانی شورکاب و به‌خصوص در نقاطی که حفاری صورت گرفته است، حجم وسیعی از استخوان‌های انسانی و حیوانی و انواع سفال‌های متعلق به دوره‌های ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی شامل قطعات سفال‌های ظروف کوچک و خمره‌های بزرگ آذوقه به رنگ قرمز و نخودی با نقوش گیاهی، هندسی، انگشتی و کنده یافت شده که بیانگر دیرینگی این تپه است. افزون بر قطعات سفال‌های یادشده، یک نمونه دستۀ خنجر مفرغی و بدنۀ ظروف سفالین ریتون مانندِ یافت‌شده، تعلق این تپه به دورۀ ساسانی را قطعی می‌سازد. [ویرایش] ۷ - وجود بقایای معماریوجود بقایای معماری متعدد در این محل که با سنگ و ملاط گِل آهک احداث شده‌اند و بقایای دیوار قطور پیرامون آن و وجود شواهد تنور، زاغه، خاکستر، استخوان و قطعات ظروفی با کاربرد مصرف روزانه مسکونی بودن آن را به اثبات می‌رساند. به نظر می‌رسد تپۀ باستانی شورکاب یک محل مسکونی از نوع ده، شهر یا حاکم‌نشینی محلی بوده که بر نقاط مسکونی اطراف حکومت می‌کرده است. شاید شکل‌گیری این محل و استقرار حاکم منطقه در آن موجب افول تمدن موجود در تپۀ حصارک، واقع در دوکیلومتری جنوب‌شرقی تپۀ شورکاب شده باشد. تپۀ باستانی شورکاب در ۱۳۸۲ ش به شمارۀ ۳۷۷‘۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، و مشمول قوانین حفاظتی و مراقبتی شده است. [ویرایش] ۸ - منبع• پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «تپه شورکاب»، ص۱۱۱۶. رده‌های این صفحه : تپه های اطراف تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||
