آب انبار گل چال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گلچال، آبانبار āb-anbār-e gel-čāl، یکی از آبانبارهای روستای اوین است که نام آن برگرفته از چالهای عمیق و پرشیب بوده که در هنگام بارندگی آب گلآلود در آن جمع میشده و مردم برای سیراب کردن دامها از آن استفاده میکردند.
در دوره ناصرالدین شاه قاجار، امینحضور روی این چاله آبانباری ساخت و وقف کرد که یکی از بزرگترین آبانبارهای روستا بود و تا سال
۱۳۴۵ (هجری شمسی) که لولهکشی آب به روستا رسید، مورد استفاده قرار میگرفت.
پس از آن به مرور متروک و اکنون اثری از آن باقی نمانده است.
[ویرایش]
از آبانبارهای روستای اوین.
در گویش محلی مردم اوین، گِلچال به معنای «چالهی آب گل» است.
پیش از ساخت این آبانبار، در محل آن چالهای پرشیب و عمیق وجود داشته که به هنگام بارندگی، آب گلآلود در آن جمع میشده است و در مواقع کمآبی اهالی
روستای اوین، دامهای خود را برای سیراب کردن به آنجا میآوردهاند.
[ویرایش]
به گفتهی کهنسالان اوین، در دورهی پادشاهی
ناصرالدین شاه قاجار،
امینحضور بر روی این چاله آب انباری ساخت و آن را وقف کرد.
[ویرایش]
این آبانبار که از بزرگترین آبانبارهای روستای اوین بهشمار میرفته، در مقابل
حمام معروف اوین قرار داشته است،
[ویرایش]
تا ۱۳۴۵ (هجری شمسی) که لولهکشی آب به اوین رسید، مورد استفادهی اهالی بوده است.
پس از آن، این آبانبار کمکم متروک شد و اینک اثری از آن برجای نمانده است.
[ویرایش]
[ویرایش]
•
صائبیمقدم، سعیده، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «گلچال، آبانبار» ص۱۳۶۹.