|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - تاریخچهروستای جعفرآباد در دورۀ قاجار به سبب وجود باغ‌ها و عمارت‌هایی همانند باغ و قصر ملک‌التجار، باغ معاون‌الملک (قوام‌الدوله)، باغ و عمارت فیروز میرزا نصرت‌الدوله، و باغ آقارجب که محل سفارت تابستانی آمریکا بوده، از تفرجگاه‌ها و منطقه‌های ییلاقی شمال تهران به شمار می‌رفته است. [۱]
اعتمادالسلطنه، محمدحسن، روزنامۀ خاطرات، به کوشش ایرج افشار، ص۱۱۵۲، تهران، ۱۳۴۵ ش.
[۲]
چاپارباشی، علی‌اکبر، «جغرافیای شمیران»، یغما، ص ۵۵۲-۵۵۳، تهران، ۱۳۴۵ ش، س ۱۹، شم ۱۰.
[۳]
Benjamin, S. G. W., Persia and the Persians,۱۲۰-۱۲۲ London, ۱۸۸۷.
[۴]
بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران، ج۳، ص۴۵۶، تهران، ۱۳۴۷ ش.
[ویرایش] ۲ - شغل مردماهالی روستای جعفرآباد بیشتر به کشاورزی و باغداری می‌پرداختند. [ویرایش] ۳ - محصولاتغلات، پنبه، بنشن و انواع میوه از محصولات کشاورزی جعفرآباد بوده، و باغ‌های آن از طریق دو رود دربند و گلاب‌دره آبیاری می‌شده است. [۵]
کریمان، حسین، قصران ( کوهسران)، ج۱، ۵۰۳، تهران، ۱۳۵۶ ش.
[۶]
محمودیان، علی‌اکبر و دیگران، اطلس شهرستان شمیران، ص۳۳، تهران، ۱۳۸۱ ش.
[۷]
فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، استان مرکزی، دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش، ج۱، ص۵۱، تهران، ۱۳۲۸ ش.
[ویرایش] ۴ - وضعیت سکونت مردمجمعیت روستای جعفرآباد در ۱۳۲۸ ش، ۵۰ تن ذکر شده است. [۸]
فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، استان مرکزی، دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش، ج۱، ص۵۱، تهران، ۱۳۲۸ ش.
[ویرایش] ۵ - تغییر از روستا به محلهاین روستا در دهۀ ۱۳۴۰ ش، به‌سبب رشد و گسترش شهر تهران، به این کلان‌شهر ضمیمه شد و امروزه، یکی از محله‌های این شهر به شمار می‌آید. محلۀ جعفرآباد از شمال به سعدآباد، از جنوب به حدفاصل سر پل تجریش و میدان قدس، از باختر به خیابان ملکی، و از خاور به خیابان دربند محدود است. [۹]
محمودیان، علی‌اکبر و دیگران، اطلس شهرستان شمیران، ص۳۳، تهران، ۱۳۸۱ ش.
[ویرایش] ۶ - پانویس
[ویرایش] ۷ - منبع• موسوی‌زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «جعفرآباد»، ص۶۸۷. رده‌های این صفحه : محله های مناطق تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
