|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییبقعۀ این امامزادگان در فاصلۀ ۳۰۰ متری جنوب باختری چهارباغ واقع شده است. [۱]
سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، ص۱۶۶، تهران، ۱۳۸۴ ش.
[ویرایش] ۲ - نسب امامزادگانبراساس متن سنگ مزار و کتیبۀ صندوق امامزادگان، این دو تن، فرزندان عبدالله بن موسى کاظم (ع) هستند. [۲]
حبیبی، حسن، امامزاده‌ها و تربت برخی از پاکان و نیکان، ج۱، ص۸۱، تهران، ۱۳۸۸ ش.
[ویرایش] ۳ - ویژگی‌های بقعهقدمت بنای اولیۀ این امامزادگان به سده‌های ۱۰ و ۱۱ ق بازمی‌گردد. [۳]
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، ج۱، ص۱۴۱، تهران، ۱۳۸۲ ش.
بنای سادۀ بقعه با دیوارهایی از لاشه‌سنگ، دارای مساحتی حدود ۱۰۰ مـ۲، و فاقد آثار معماری و هنری قابل توجه است. [۴]
سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، ص۱۶۶، تهران، ۱۳۸۴ ش.
داخل امامزاده نیز ضریح چوبی قرار دارد که روی آن آیاتی از قرآن کریم و شرحی از سازنده، و سال ساخت ضریح (۱۳۱۶ ش) حک شده است. بقعۀ امامزادگان فضل و فاضل در مهرماه ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. [۵]
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، ج۱، ص۱۴۱، تهران، ۱۳۸۲ ش.
[ویرایش] ۴ - پانویس
[ویرایش] ۵ - منبع• موسوی‌زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امامزادگان فضل و فاضل»، ص۱۲۲۷. رده‌های این صفحه : امام زادگان و بقاع متبرکه | امامزاده های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
