|
| ||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - موقعیت جغرافیاییاین زیارتگاه در فاصلۀ حدود ۲۰ متری جبهۀ جنوب غربی امامزادگان سید زاهد و سید طاهر، و در داخل محوطۀ مجموعه بناهای منطقۀ شکرآب آبادی آهار واقع شده است. [ویرایش] ۲ - بنای زیارتگاهبنای زیارتگاه خرابۀ پیر برجی آرامگاهی است که از داخل و خارج هشت‌ضلعی، و دارای درِ دو لنگۀ چوبی در سمت شرق است. در نمای داخلی هر ضلع، طاق‌نمایی وجود دارد که دارای قوس بیز است؛ همچنین، بنا دارای گنبدی است که از داخل عرقچین، و از خارج رُک است. سطح بیرونی گنبد با ورق گالوانیزه پوشانده شده، و فاقد هرگونه تزیینی است. در ساخت این زیارتگاه از سنگ لاشه، سنگ‌های کف رودخانه‌ای و ملاط گچ سنتی استفاده شده است. [ویرایش] ۳ - مرمت زیارتگاهبه نظر می‌رسد قدمت بنای اولیۀ آن به سده‌های ۸ و ۹ ق باز گردد؛ هرچند در مرمت‌های دوره‌های بعد تغییراتی در برخی از اجزای بنا صورت گرفته، و ماهیت اولیۀ آن را دگرگون کرده است. زیارتگاه خرابۀ پیر در مهر ۱۳۸۲ ش در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. [ویرایش] ۴ - منبع• موسوی‌زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «زیارتگاه خرابه پیر»، ص۸۰۳. رده‌های این صفحه : اماکن مذهبی تهران | زیارتگاه های تهران
|
||||||||||||||||
