[ویرایش] ۱ - نسب امام زادهطیب از فرزندان ابراهیم بن علی بن موسی الرضا (ع) بود و براساس کتاب کنز الانساب، هنگامی که همراه پدر و برادرش، موسى، از بغداد راهی رودبار قصران بود، در آبادی آبنیک به شهادت رسید و در همانجا مدفون گردید. [۱]
کنـزالانساب، بمبئـی، ص ۹۹، ۱۳۰۲ ق.
[ویرایش] ۲ - ویژگی بقعهبقعۀ امامزاده طیب دارای بنایی کوچک و ساده است. این بنا بهسبب شدت سرمای هوای منطقه در زمستانها، بسیار آسیب دیده است. [۲]
سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران،ص ۱۶۳، تهران، ۱۳۸۴ ش.
این بقعه مشتمل بر دو بخش است: بخش نخست که همان بقعۀ اصلی است، از داخل هشتضلعی، و از خارج مربع شکل است. سقف امامزاده دارای گنبدی دو طبقه و فاقد هرگونه تزیینات است. بخش دوم امامزاده، اتاق مستطیلشکلی است که در جهت شرقی ـ غربی و متصل به بنای اصلی ساخته شده است ودرِ ورودی آن در سمت شرق بنا قرار دارد. نام این امامزاده در تابلویی که ادارۀ اوقاف در کنار آن نصب کرده، امامزاده طیب بن طاهر آمده است. براساس شجرهنامهای که اهالی آبنیک در دست دارند، نام این امامزاده، طیب بن ابراهیم بن علی بن موسی الرضا (ع) آمده است. برخی قدمت بنای اولیۀ این امامزاده را متعلق به سدههای ۷ و ۸ ق دانستهاند. این بقعه در مهرماه ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. [۳]
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، ج۱، ۳۳۶۲-۳۶۳، تهران، ۱۳۸۲ ش.
[ویرایش] ۳ - پانویس
[ویرایش] ۴ - منبع• موسویزاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امام زاده طیب (آبادی آبنیک)»، ص۱۱۶۶. ردههای این صفحه : امام زادگان و بقاع متبرکه
|