دشت جانستون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جانستون، دشت \ dašt-e jānestūn\ ، دشتی واقع در فاصلۀ حدود ۵۰۰‘۴متری شمال روستای
آبنیک و در محدودۀ محصور بین
قلۀ خاتون‌بارگاه غربی با ارتفاع ۹۳۰‘ ۳ متر در شرق؛ قله‌های
خرسنگ جنوبی، میانی و شمالی با ارتفاع متوسط ۸۰۰‘ ۳ متر در شمال؛ و
قلۀ جانستون با ارتفاع متوسط ۴۰۰‘ ۳ متر در غرب؛ و در موقعیت جغرافیایی °۵۱ و ´۳۶ طول شرقی، و °۳۶ و ´۱ عرض شمالی، و در ارتفاع متوسط ۵۰۰‘۲متری از سطح دریا.
[ویرایش]
سبب نام‌گذاری این دشت به نام جانستون، ارتفاع زیاد آن و به‌خصوص ارتفاع بسیار زیاد کوههای اطراف آن است که در اغلب ماههای سال پوشیده از برف، و دارای سرمای طاقت‌فرسا و جان‌ستان است و هیچ‌کس نمی‌تواند بدون تجهیزات کامل گرمایی در آنجا اقامت کند. تفاوت دمای بالا و پایین این دشت در بسیاری از مواقع سال حدود °۵ سانتی‌گراد است.
[ویرایش]
سرتاسر دشت جانستون پر از چشمه‌های کوچک و بزرگ است که عموماً دارای آب دائمی‌اند. در برخی نقاط که چشمه وجود ندارد، زمین آن پوشیده از چمن یا اصطلاحاً باتلاقی است و چنان‌که ۳۰ یا ۴۰ سانتی‌متر کنده شود، چشمه‌ای نمایان می‌گردد. این وضعیت در عمق دره‌ها بیشتر قابل مشاهده است.
[ویرایش]
دشت جانستون یکی از ذخایر و زیستگاههای غنی گونه‌های گیاهی و جانوری است. گونه‌های گیاهی دارویی و صنعتی و گیاهان علوفه‌ای و انواع گیاهان خوراکی در دشت جانستون به وفور دیده می‌شود؛ به گونه‌ای که اگر انسان غذایی همراه نداشته باشد، می‌تواند با خوردن بوته‌هایی مانند شنگ، ریباس، شکرلله، پیاز کوهی، یونجۀ کوهی و شوید کوهی خود را سیر کند و از گرسنگی نجات دهد.
[ویرایش]
آب این دشت از سبک‌ترین و گواراترین آبهای منطقه است و هیچ نوع آلودگی ندارد.
[ویرایش]
•
پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «جانستون، دشت»، صفحه۶۸۰.
