فهرست مندرجات۲ - تاریخچه تأسیس ۳ - تشکیلات ۴ - دانشکده ها ۴.۱ - مهندسی برق ۴.۲ - مهندسی خودرو ۴.۳ - مهندسی راهآهن ۴.۴ - مهندسی مکانیک ۴.۵ - مهندسی شیمی ۴.۶ - مهندسی صنایع ۴.۷ - مهندسی کامپیوتر ۴.۸ - مهندسی مواد و متالوژی ۴.۹ - ریاضی ۵ - مرکز آموزش الکترونیکی ۶ - واحدهای دانشگاه ۶.۱ - اراک ۶.۲ - بهشهر ۶.۳ - دماوند ۷ - کتابخانۀ مرکزی ۸ - مراکز تحقیقاتی ۹ - همکاری با مؤسسات بینالمللی ۱۰ - تبادل دانشجویان ۱۱ - انجمن های عضو شده ۱۲ - نشریههای علمی ۱۳ - چهرههای علمی ۱۴ - طراحی سردر ورودی دانشگاه ۱۵ - مقبره شهیدان گمنام ۱۶ - مستندات مقاله ۱۷ - منبع ۱ - موقعیت جغرافیاییپردیس اصلی دانشگاه علم و صنعت ایران در تهران، خیابان هنگام، خیابان دانشگاه، در محدودۀ منطقۀ ۴ شهرداری تهران و در زمینی به مساحت ۰۰۰‘۴۲۰ مـ۲ واقع است. این دانشگاه دارای ۱۳ دانشکده، یک مرکز آموزش مجازی، و ۳ گروه مستقل آموزشی فرهنگ و معارف اسلامی، زبانهای خارجه و تربیتبدنی در تهران، و ۴ واحد در شهرهای اراک، بهشهر، نور و دماوند است. [ویرایش] ۲ - تاریخچه تأسیساین دانشگاه در ۱۳۰۸ ش، با نام «هنرسرای عالی»، و با هدف ایجاد زمینههای لازم برای تحصیلات دورۀ عالی مهندسی در کشور، با عنوان مدرسۀ صنعتی دولتی، و با بهرهگیری از دانش استادان آلمان ی و ایرانی در خیابان قوامالسلطنه (سی تیر کنونی) تأسیس شد. این هنرسرا در ۱۳۳۶ ش، پس از اعمال تغییراتی، به محل فعلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلیتکنیک سابق) انتقال یافت و با عنوان «هنرسرای عالی فنی» (انستیتو تکنولوژی تهران) به فعالیت خود ادامه داد. در ۱۳۴۱ ش، این مؤسسه بار دیگر دستخوش تحولاتی گردید و ساختمان آن نیز به محل کنونی دانشگاه علم و صنعت ایران منتقل شد. از آن زمان به بعد، هدف اصلی این هنرسرا تربیت دبیر فنی بهمنظور تأمین نیروی آموزشی لازم برای هنرستانهای صنعتی بود. در ۱۳۵۱ ش، هنرسرای عالی به «دانشکدۀ علم و صنعت ایران» تغییر نام داد و سرانجام در ۱۳۵۷ ش، با توجه به گسترش و تغییرات کیفی کارگاههای علمی و آموزشی، از سوی وزارت آموزش عالی وقت به «دانشگاه علم و صنعت ایران» ارتقا یافت. از آن زمان، این دانشگاه بهعنوان یکی از بزرگترین و مهمترین دانشگاههای مهندسی و علمی ایران شهرتی ملی یافته است. امروزه، دانشگاه علم و صنعت ایران با توجه به تبصرۀ ۳۶ قانون بودجۀ ۱۳۵۸ ش کل کشور مصوب شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، و بر اساس قانون تشکیل هیئتامنای دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی، پژوهشی و فناوری مصوب دهم اسفند ۱۳۸۹ شورای انقلاب فرهنگی اداره میشود. [ویرایش] ۳ - تشکیلاتدانشگاه علم و صنعت ایران زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اداره میشود. رئیس دانشگاه با معاونت ۴ نایبرئیس در امور آموزشی، تحقیقی، اداری و مالی، و امور دانشجویی و فرهنگی، وظیفۀ سازماندهی و سرپرستی امور دانشگاه را برعهده دارد. [ویرایش] ۴ - دانشکده هادانشکدههای مهندسی برق، خودرو، راهآهن، شیمی، صنایع، عمران، کامپیوتر، مکانیک، مواد و متالوژی، معماری و شهرسازی، ریاضی، فیزیک، و مرکز آموزش الکترونیک، همگی از دانشکدههای دانشگاه علم و صنعت ایراناند. همۀ این دانشکدهها در پردیس اصلی دانشگاه، واقع در شرق تهران قرار دارند؛ همچنین دانشکدۀ فنی و مهندسی اراک، واحد بهشهر و دانشکدههای نور و دماوند زیر نظر این دانشگاه اداره میشوند. ۴.۱ - مهندسی برقدانشکدۀ مهندسی برق فعالیت خود را در ۱۳۰۸ ش و همزمان با تأسیس دانشگاه آغاز کرد. فضای آموزشی این دانشکده شامل دو ساختمان مجزا ست. در ساختمان قدیمـی دانشکـدۀ بـرق، آزمـایشگاههـای آمـوزشـی ـ پژوهشی، کتابخانه و مرکز کامپیوتر، و در ساختمان جدید و اصلی آن کلاسهای درس، اتاق ریاست دانشکده، اتاق مدیران، اتاق آموزش کارشناسی و تحصیلات تکمیلی، اتاق امور پژوهش و تحقیقات، سالن کنفرانس، سالن سمینارها و آمفیتئاتر دانشکده قرار دارد. مجموعۀ دو ساختمان جدید و قدیمی دانشکدۀ برق دارای زیربنای تقریبی ۸۰۰‘۱۲ مـ۲ است. افزون بر این دو ساختمان، ساختمان دیگری با زیربنای ۵۰۰‘ ۱۷ مـ۲ برای دانشکدۀ مهندسی برق در دست ساخت است. دانشجویان این دانشکده در ۶ رشتۀ الکترونیک، مخابرات، قدرت، کنترل، مهندسی پزشکی و مخابرات امن به تحصیل میپردازند. دانشکدۀ مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت ایران با مرکز بینالمللی انستیتو مهندسی قدرت مسکو، مرکز تحقیقات الکترونیک و میکروالکترواپتیک دانشگاه مونپلیۀ فرانسه و دانشگاه نورتمبریای انگلستان همکاری مستمر دارد. ۴.۲ - مهندسی خودرودانشکدۀ مهندسی خودرو در ۱۳۷۹ ش تأسیس شد و شروع به جذب دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی خودرو در ۳ گرایش کرد. ایجاد مقطع دکتری این مهندسی نیز در ۱۳۸۷ ش به تصویب رسید. ۴.۳ - مهندسی راهآهندانشکدۀ مهندسی راهآهن یکی دیگر از دانشکدههای دانشگاه علم و صنعت ایران است که در ۱۳۷۶ ش تأسیس شد. مهندسی خط و سازههای ریلی، مهندسی ماشینهای ریلی، و مهندسی حملونقل ریلی در مقطع کارشناسی، و مهندسی راهآهن برقی، مهندسی خطوط راهآهن، مهندسی ماشینهای ریلی، مهندسی حملونقل ریلی، مهندسی علائم و ارتباطات، و مهندسی ایمنی در راهآهن در مقطع کارشناسی ارشد، گرایشهای موجود در این دانشکده هستند. ۴.۴ - مهندسی مکانیکدانشکدۀ مهندسی مکانیک که در ۱۳۱۱ ش تأسیس شد، از قدیمیترین دانشکدههای این دانشگاه به شمار میآید و دارای گرایشهای طراحی جامدات، حرارت و سیالات، ساخت و تولید، هوافضا، و بیومکانیک و ۳ مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری است. ۴.۵ - مهندسی شیمیدانشکدۀ مهندسی شیمی در ۱۳۱۴ ش تأسیس شد. دانشجویان این دانشکده در گرایشهای طراحی، شبیهسازی و کنترل فرایند، مهندسی واکنشهای شیمیایی، فرایندهای جداسازی، صنایع شیمیایی معدنی، ترمودینامیک، و بیوتکنولوژی به تحصیل میپردازند. ۴.۶ - مهندسی صنایعدانشکدۀ مهندسی صنایع در ۱۳۵۲ ش، با تغییر رشتۀ ماشینسازی به مهندسی صنایع، در دانشگاه علم و صنعت ایران تأسیس شد و فعالیت آن تاکنون در ۳ گرایش تولید صنعتی، تحلیل سیستمها و تکنولوژی صنعتی ادامه دارد. در ۱۳۶۴ ش، فعالیتهای آموزشی این دانشکده در سطح تحصیلات تکمیلی با گرایش مهندسی صنایع آغاز شد و پس از گذشت یک دهه، شمار رشتهها و گرایشهای مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد این دانشکده به ۵ رشته افزایش یافت. مهندسی صنایع، مهندسی سیستمهای اقتصادی و اجتماعی، مدیریت سیستم و بهرهوری، مدیریت اجرایی، و مهندسی تجارت الکترونیک گرایشهای مقطع کارشناسی ارشد این دانشکده، و مهندسی صنایع، مهندسی سیستمهای اقتصادی و اجتماعی، و مدیریت سیستم و بهرهوری، گرایشهای مقطع دکتری آن هستند. ۴.۷ - مهندسی کامپیوتردانشکدۀ مهندسی کامپیوتر فعالیت خود را به طور رسمی در ۱۳۶۸ ش آغاز کرد. این دانشکده نیز در ۳ مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشجو میپذیرد. دانشکدۀ معماری و شهرسازی فعالیت خود را در ۱۳۴۷ ش با پذیرش دانشجوی کارشناسی در رشتۀ معماری آغاز کرد. این دانشکده دارای رشتهها و گرایشهای متعددی است که از آن میان میتوان به رشتۀ مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی، رشتۀ معماری با گرایشهای پایداری، مسکن و فناوری، و رشتۀ شهرسازی با گرایش برنامهریزی شهری و منطقهای اشاره کرد. ۴.۸ - مهندسی مواد و متالوژیدانشکدۀ مهندسی مواد و متالوژیِ دانشگاه علم و صنعت ایران، بنیانگذار آموزش مهندسی متالوژی و سرامیک در ایران است. این دانشکده در ۱۳۳۶ ش، با عنوان «گروه ریختهگری و ذوب فلزات» تأسیس شد. در ۱۳۵۷ ش، با تبدیل دانشکدۀ علم و صنعت به دانشگاه، بخش متالوژی نیز به «دانشکدۀ مهندسی متالوژی» تغییر یافت. این دانشکده در ۱۳۶۲ ش، برای نخستینبار در ایران اقدام به پذیرش دانشجو در گرایش مهندسی سرامیک کرد. در سالهای بعد، به ترتیب دورههای کارشناسی ارشد ناپیوستۀ شناسایی و انتخاب مواد فلزی، کارشناسی ارشد سرامیک و دکتری مواد در این دانشکده تأسیس شد. ۴.۹ - ریاضیدانشکدۀ ریاضیِ دانشگاه علم و صنعت ایران با دو گرایش محض و کاربردی، در نخستین سالهای دهۀ ۱۳۷۰ ش، و با تلاشهای گروه ریاضی این دانشگاه تأسیس شد. در ۱۳۸۴ ش، گرایشهای آمار و علوم کامپیوتر نیز به گرایشهای این دانشکده افزوده شدند. [ویرایش] ۵ - مرکز آموزش الکترونیکیمرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران در ۱۳۸۳ ش تأسیس شد و امروزه (۱۳۹۰ ش) در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشتههای مهندسی صنایع، مهندسی فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهندسی شیمی، و مدیریت اجرایی به فعالیت میپردازد. [ویرایش] ۶ - واحدهای دانشگاه۶.۱ - اراکواحد اراک دانشگاه علم و صنعت ایران در ۱۳۶۷ ش، در مرکز این شهر تأسیس شد. رشتۀ مهندسی مکانیک با گرایشهای ساخت و تولید، تأسیسات حرارتی و برودتی، معدن، و برق (با گرایش قدرت)، و رشتۀ مهندسی عمران ـ نقشهبرداری، رشتههای مورد تدریس در واحد اراک این دانشگاه هستند. ۶.۲ - بهشهرواحد بهشهر دانشگاه علم و صنعت ایران در ۱۳۷۳ ش و با ۳ رشتۀ مهندسی کامپیوتر (گرایش نرمافزار)، مهندسی صنایع (گرایش تولید صنعتی) و ریاضی کاربردی در شهرستان بهشهر تأسیس شد. در ۱۳۸۸ ش، رشتۀ مهندسی برق ـ الکترونیک نیز به رشتههای این دانشگاه افزوده شد. ۶.۳ - دماوندواحد دماوند دانشگاه علم و صنعت ایران در ۱۳۸۴ ش و با تدریس یک دوره رشتۀ مهندسی مکانیک بهصورت فراگیر در مقطع کارشناسی تأسیس شد. واحد نور این دانشگاه نیز در ۱۳۸۳ ش دایر گردید. طرحهای توسعهای این دو دانشگاه همچنان ادامه دارد. [ویرایش] ۷ - کتابخانۀ مرکزیکتابخانۀ مرکزی دانشگاه علم و صنعت که در ۱۳۳۷ ش تأسیس شد، در قسمت شمالی پردیس دانشگاه و در فضایـی حـدود ۰۰۰‘۲ مـ۲، در ساختمانی دوطبقـه قرار دارد. بخشی از این کتابخانه در ۱۳۷۶ ش، و بخشهای دیگر آن در ۱۳۸۱ ش بازسازی شد و گسترش یافت. [ویرایش] ۸ - مراکز تحقیقاتیدانشگاه علم و صنعت ایران همواره در ارائۀ مقالات علمی به مجامع علمی داخلی و بینالمللی و نشریات معتبر جهانی، شرکت در مسابقات علمی بینالمللی، همچنین در ارائۀ خدمات و امتیازات به دانشجویان ممتاز کوشیده است. پژوهشکدۀ سبز، مرکز تحقیقات سیمان، مرکز تحقیقات قیر و مخلوطهای آسفالتی، مرکز تحقیقات و فناوری اطلاعات، مؤسسۀ کامپوزیت با مشارکت دفتر همکاریهای فناوری نهاد ریاستجمهوری، و پژوهشکدۀ الکترونیک از جملۀ مراکز تحقیقاتی این دانشگاه به شمار میآیند. همچنین براساس اظهار کمیسیونهای بررسی تنظیمشدۀ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، ۳ مرکز دانشگاهی تحقیقاتی منابع آبی، علوم الکترونیک، و مواد پیشرفته از سوی دانشگاه علم و صنعت ایران بهعنوان مراکز آموزشی عالی در کشور تأسیس شدهاند. [ویرایش] ۹ - همکاری با مؤسسات بیـنالمللیدانشگاه علم و صنعت ایران هماکنون با مؤسسات بیـنالمللیای چـون دانشگاه فنی برلین، دانشگاه فنی کلاوستال، دانشگاه پلیتکنیک میلان، دانشگاه دیکن، دانشگاه کاگوشیما، آکادمی متالوژی ملی اوکراین، دانشگاه علم و صنعت سودان، دانشگاه تورینو، دانشگاه سایمونفریزر، و دانشگاه ایالتی معماری و مهندسی قازان و مؤسسۀ مرکزی علمی و تحقیقاتی زمینشناسی و کانیهای غیرفلزی در فدراسیون روسیه همکاری میکند. [ویرایش] ۱۰ - تبادل دانشجویانهمچنین ازطریق برنامههای انجمن بینالمللی تبادل دانشجویان برای کسب تجارب فنی، شماری از دانشجویان این دانشگاه بهعنوان کارآموز به برخی از مؤسسههای تحقیقاتی و آموزشی در کشورهای آلمان، ترکیه، یونان و اتریش اعزام شدهاند. [ویرایش] ۱۱ - انجمن های عضو شدهدانشگاه علم و صنعت ایران عضو انجمن بینالمللی دانشگاهها، اتحادیۀ دانشگاههای جهان اسلام و انجمن دانشگاههای آسیا و اقیانوسیه است. [ویرایش] ۱۲ - نشریههای علمیاز نشریههای علمی این دانشگاه میتوان به مجلۀ بینالمللی مهندسی عمران، مجلۀ مهندسی برق و الکترونیک، مجلۀ علم و مهندسی مواد ایران، نشریۀ بینالمللی مهندسی صنایع و مدیریت تولید، نشریۀ بینالمللی مهندسی صنایع و تحقیقات تولید، و نشریۀ بینالمللی مهندسی معماری و شهرسازی اشاره کرد. [ویرایش] ۱۳ - چهرههای علمیمحمدباقر نیو، نخستین دانشآموختۀ مهندسی (مهندسی ماشین در ۱۳۱۱ ش) در ایران و پایهگذار صنایع کاشی و نساجی جدید، ضرابخانه، چینیسازی و چایکاری کشور؛ نصرالله بهرامزادگان، پدر علم جوشکاری در ایران؛ابراهیم صادقی، پدر علم ماشینافزار در ایران؛ منوچهر سالور، دانشآموختۀ رشتۀ مهندسی شیمی در ۱۳۱۴ ش و بنیانگذار صنعت سیمان در ایران؛ جلال حجازی، دانشآموختۀ رشتۀ مهندسی مواد متالوژی در ۱۳۴۴ ش و پایهگذار صنعت ریختهگری در ایران؛ و واهاک کاسپاری مارقوسیان، پدر علم سرامیک در ایران، همگی از چهرههای علمی بنام و تأثیرگذار کشورند که تحصیلات خود را در دانشگاه علم و صنعت ایران به پایان رساندهاند. [ویرایش] ۱۴ - طراحی سردر ورودی دانشگاهسردر ورودی جدید این دانشگاه که تلفیقی از معماری ایرانی و اسلامی است، در ۱۳۸۵ ش در این مکان نصب شده است. این سردر که کار ساخت آن ۳ سال به طول انجامید، نخستین سردرِ دانشگاهی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی طراحی و ساخته شده است. این سردر متشکل از دو پوسته است که هریک از آنها شامل دو قوساند؛ قوسهای جناغی داخل برگرفته از معماری اسلامی، و قوسهای مازهدار بیرونی یادآور شیوۀ معماری متعلق به ایران باستان و نماد علم و فناوریاند. [ویرایش] ۱۵ - مقبره شهیدان گمنامدر اسفندماه ۱۳۸۶، ۵ تن از شهیدان گمنام جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در محوطۀ این دانشگاه به خاک سپرده شدند. [ویرایش] ۱۶ - مستندات مقاله«دانشگاه علم و صنعت»، دانشنامه (مل ). دانشگاه علم و صنعت ایران (مل ). «سردر جدید دانشگاه علم و صنعت ایران افتتاح میشود»، خبرگزاری فارس (مل ). کتابخانۀ دانشگاه علم و صنعت ایران (مل ). نیکروان، مرتضى و عرفان قادرمزی، «گزارشی از طراحی و ساخت سردر دانشگاه علم و صنعت ایران و به کارگیری بتـن خـودمتـراکم (SCC)»، سیـزدهمین کنفـرانس دانشجویان عمران سراسر کشور، کرمان، ۱۳۸۵ ش. Daneshnameh, http: / / daneshnameh.roshd.ir / mavara / mavara-print.php?page=...(acc.Sep.۲۰,۲۰۱۱) Dl.iust, htpp: / / dl.iust.ac.ir; Farsnews, http: / / www.farsnews. com / printable. php?nn=۸۵۰۸۰۳۰۰۲۱ Iust, http: / / www. iust.ac.ir [ویرایش] ۱۷ - منبع• موسوی زاده، حسن، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «علم و صنعت ایران، دانشگاه»، صفحه۱۱۸۶. |