|
| ||||||||||||||||||||
[ویرایش] ۱ - تاریخچه حسینیهاز دیرینگی این حسینیه آگاهی چندانی در دست نیست؛ اما بنا به گفتۀ یکی از مطلعان محلۀ حصارک، قدمت این حسینیه به اواسط دورۀ صفوی باز می‌گردد. [ویرایش] ۲ - بازسازی حسینیهساختمان این حسینیه در طول سال‌های ۱۳۲۲ تا ۱۳۲۴ ش بازسازی شده است. در آن سال‌ها نیکوکاران حصارکی تصمیم گرفتند که آن حسینیه را به سبک تکیۀ نیاوران بازسازی، و تغییراتی را در آن اعمال کنند. ازاین‌رو، نیم‌طبقه‌ای به بنا افزودند و نیز حوضچه‌ای در مرکز آن همانند بسیاری از حسینیه‌های دیگر شمیران تعبیه کردند. در آن زمان حسینیه فاقد سقف بوده است و ازهمین‌رو در ایام سوگواری امام حسین (ع)، به وسیلۀ چادر، آن را مسقف می‌ساختند. این چادر را کامران میرزا نایب‌السلطنه، فرزند ناصرالدین شاه قاجار، به حسینیه اهدا کرده بود؛ اما بعدها سقف این حسینیه به صورت شیروانی درآمد. [ویرایش] ۳ - حسینیه بعد از انقلابدر سال‌های پس از انقلاب اسلامی، این حسینیه تخریب، و این بار در ۳ طبقه، و در فضایی به مساحت ۳۵۰ مـ۲ سـاختـه شد و بـه شکـل کنـونی آن درآمد. [ویرایش] ۴ - کاربردهای حسینیهزیرزمین حسینیه به آشپرخانۀ آن اختصاص دارد که در روزهای سوگواری امام حسین (ع) در آنجا غذا برای اطعام عزاداران طبخ می‌شود. در حسینیۀ حصارک در ۲۰ شب اول ماه محرم مراسم عزاداری برگزار می‌شود و در این شب‌ها عزاداران، توسط نیکوکاران محله اطعام می‌شوند. در ایام ماه محرم بسیاری از افرادی که در گذشته ساکن محلۀ حصارک بوده‌اند، برای برگزاری مراسم عزاداری و همچنین تجدید دیدار با اهالی این محله، در حسینیۀ حصارک حاضر می‌شوند. در این حسینیه ۴ عَلَم عزاداری وجود دارد که یکی از آن‌ها متعلق به اواخر عهد قاجار و یا اوایل عهد پهلوی است و ۳ علم دیگر نیز بعدها توسط نیکوکاران محلۀ حصارک به حسینیه اهدا شده است. [۱]
جبلی، حسین (از اهالی قدیمی محلۀ حصارک)، گفت‌وگو با مؤلف.
[ویرایش] ۵ - پانویس
[ویرایش] ۶ - منبع• موسوی‌زاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «تکیه و حسینیه حصارک»، ص۷۸۲. رده‌های این صفحه : تکیه های تهران
|
||||||||||||||||||||
