[ویرایش] ۱ - نسب امامزارهنسب این امامزاده بنا به روایتی، به امام زینالعابدین (ع) میرسد. [۱]
طباطبایی، محمدهادی و دیگران، تهران ۱۰۰، ویژهنامۀ صد سالگی شهرداری تهران، ص۳۷، تهران، ۱۳۸۷ ش.
[ویرایش] ۲ - ویژگیهای بقعهبقعۀ امامزاده سید محمدولی که در ۱۳۲۷ ق مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته، و به صورت فعلی خود درآمده، مشتمل بر حرم مستطیلشکلی است که طول آن در جهت شرقی ـ غربی، و عرض آن در جهت شمالی ـ جنوبی، به ترتیب ۰۸ / ۴ متر و ۵۴ / ۳ متر، و پوشش آن از جنس چوب و مسطح است. در میانۀ حرم این بقعه ضریحی متناسب از آلتهای چوبی به رنگ سبز و به طول ۸۰ / ۱، عرض ۴۵ / ۱، و ارتفاع ۵۵ / ۱ متر وجود دارد که بر پایۀ سنگی کوتاه و سبزرنگ استوار است. دو شمعدان کوتاه مربوط به ۱۲۴۸ ق از قدیمیترین اشیاء موجود در این بقعه به شمار میروند. در ساختمان قدیمی بقعه، و در مقابل ورودی حرم، ایوان خوشمنظری وجود داشت که با ستون چـوبی پـوشیده شده بـود؛ طـول ایوان (شرقی ـ غربی) بیش از ۴ متر، و عرض آن (شمالی ـ جنوبی) بیش از ۳ متر بود؛ [۲]
حبیبی، حسن، امامزادهها و تربت برخی از پاکان و نیکان، ص۱۹۱، تهران، ۱۳۸۸ ش.
[۳]
بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، قسمت مرکزی و مضافات، ص۱۲۸، قم، ۱۳۵۰ ش.
[۴]
مصطفوی، محمدتقی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، اطلاعات ماهانه، ۲۷-۲۸، تهران، ۱۳۳۱ ش، شم ۵۸.
[۵]
کریمان، حسین، قصران ( کوهسران)، ج۱، ص۵۱۰، تهران، ۱۳۵۶ ش.
اما امروزه (۱۳۹۱ ش) این ایوان تخریب شده است.[ویرایش] ۳ - وضعیت کنونیمساحت بنای امروزی بقعۀ امامزاده سید محمدولی کـه بـار دیگر در ۱۳۵۸ ش بازسازی شده است، ۸۰ مـ۲ است و به سبب مورب بودن گوشههای آن، به صورت هشتضلعی ساخته شده است. ورودی حرم در سمت شمال آن است و ایوانی با چشماندازی زیبا در مقابل آن قرار دارد. [۶]
سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، ص۳۱ تهران، ۱۳۸۶ ش.
در شرق بقعۀ امامزاده نیز گورستانی وجود دارد. [۷]
حبیبی، حسن، امامزادهها و تربت برخی از پاکان و نیکان، ص۱۹۱، تهران، ۱۳۸۸ ش.
[ویرایش] ۴ - پانویس
[ویرایش] ۵ - منبع• موسویزاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امام زاده سیدمحمد ولی»، ص۱۰۵۷. ردههای این صفحه : امام زادگان و بقاع متبرکه | امامزاده های تهران
|