برای رسیدن به محل این آبشار، باید از ابتدای درۀ دارآباد حرکت کرد؛ آن‌گاه پس از رسیدن به دوراهی سربند غلاک، مسیر سمت راست (شرق) دارآباد را پی گرفت و به‌تدریج از راه عمومی پاکوب که به خط‌الرأس منتهی می‌گردد، دور شد. پس از این، راه از روی گردۀ کبوترخوان به سوی پایین تغییر یافته، پس از عبور از رودخانه به چشمه‌چهان و چندصد قدم بالاتر از آن به آبشار چال‌مگس می‌رسد. از این نقطه به‌بعد، راهْ صخره‌ای و تا حدی دشوار است که باید با دست به سنگ شدن از هفت‌حوض دارآباد (گارا) عبور کرد؛ بعد از نیم ساعت به سریونجه یا ب اغچه‌خلیل خواهیم رسید. از اینجا به بعد، یا می‌توان به سمت پیازچال در غرب رفت، یا با عبور از میان درختان، مسیر آب را که به دو شاخه تقسیم می‌شود، دنبال کرد؛ شاخۀ سمت چپ از درۀ گرده‌گور به پایین می‌ریزد. با ادامۀ مسیر به موازات شاخۀ سمت راست، پس از گذشت نیم ساعت می‌توان به آبشار عرقچین رسید. [ویرایش]
آبشار عرقچین نسبتاً مرتفع است و بیشتر آب آن از آب چشمه‌ای واقع در کوه دارآباد تأمین می‌شود. افزون‌برآن، برفابهای قله‌های چمبره‌بند، سیاه‌بند،لارکرور، و چال‌او که بیش از ۰۰۰‘ ۳ متر از سطح دریا بلندی دارند، به آبشار عرقچین، و از آنجا به آبشار چال‌مگس و چشمه‌های پایین‌تر سرازیر می‌شوند. [ویرایش]
